Αναζήτηση
Αποτελέσματα 2711-2720 από 2831
Μάθεμέ σε, πέρασε με
(1952)
Συχνα ο μαθητής ξεπερναει το δάσκαλο
Τάνιν τζό σό σπίτι του να πει, πααίνει μό τό κούρκι να σέσει
(1951)
Ξινόγαλο δεν έχει στο σπίτι του να πιει, πάει με τη γούνα να χέσει. Ενώ είναι θεόφτωχος, καμώνεται τον άρχοντα. Κούρκι ήταν η γούνα που φορούσαν οι αγάδες κι οι μπέηδες. Λεβ. 165
Τσάπου ά σηκώσουν ά θάλι, βgαίνας πό 'πουκάτου
(1951)
Όπου θα σηκώσουν μια πέτρα, βγαίνει από κάτου. Σ' εκείνους που ανακατώνονται σ' όλες τις ξένες δουλειές. Ποντ. Δ. Π. αρ. 275, Όποιον λιθάρ' σ' κώτς αν' ατός αφκά ευριέται
Σ' τον νόμο θάλι 'ξείλτ'σε;
(1951)
Από κλαδί λιθάρι έπεσε; Το έλεγαν ειρωνικά σε κείνους που ανησυχούσαν γι ατειποτένια. Έλεγαν και 'ς ουρανό θαλί κρεμίστη; - Λεβ. 154
Είναι για την Πυλουρή
(1956)
Δεν αξίζει. Είναι για πέταμα, ψοφίμι (ζώο ή άνθρωπος)
Μαθημένα τα βουνα 'πο χιόνι!
(1956)
Οπο 'χει γιο μονογενλη το Μάη διασίδι μη διαστή
(1956)
Μια φορά μια είχ' ένα παιδί μονακριβο κι επειδή ειάστηκε το Μάη τση πέθανε. Από τότες βγήκε η ανωτέρω παροιμία
Τον πουνέντε τον τρώ' ο ήλιος
(1956)
Δηλαδή, αν βάλη πουνέντε το καλοκαιρι τ' απόγευμα, το πρωϊ που θα βγη ο ήλιος θα πέση