Αναζήτηση
Αποτελέσματα 211-220 από 272
Τα γρόσια πρόδωκαν το Χριστό
(1953)
Λέγεται επ΄ ανθρώπων, οι οποίοι δια το χρήμα είναι πρόθυμοι να απεμπολήσουν και τα μάλλον ιερώτερα πράγματα...
Το ήμερο τ' αρνί βυζαίν' δυο μάννες
(1953)
Κερδίζει πάντοτε ο ήσυχος και φρόνιμος άνθρωπος...
Αλωνίζ' όλες τ'ς δουλειές
(1953)
Έτσι λέγουν τάς νοικοκυράς πού είναι ακούρασται και εργατικαί...
Το καλό τ' άλογο αβγατάει την ταη μοναχό τ'
(1953)
Η αξία πάντοτε δεν παραγνωρίζεται, αλλά ανταμείβεται με τον καιρό, αναλόγωε της ποσότητος και της ποιότητος αυτής...
Τ'ν έχουν ψηλή κανακαριά
(1953)
Την έχουν (νύμφην ή κόρην) καλοχαϊδεμένην και την καμαρώνουν πολύ...
Η γίδα είναι ξυλοφάης
(1953)
Η γίδα συντηρείται εύκολα διότι και ξύλα ακόμη τρώγει, εν αντιθέσει προς το πρόβατο που είναι αφέντ'ς...
Να μου ζήσ' ο Παντελέημονός μου
(1953)
Λέγεται εις την Βούρμπιανην και έχει την αρχήν εις ολόκληρον ανέκδοτον. Η σημασία της είναι παρεμφερής προς το “τι χαλεύ' η αλούπα στο παζάρι”...
Τ'ν έδεσε τη γάτα τ'
(1953)
Εξησφάλισε τα συμφέροντά του ή και αυτό το μέλλον του δια της αποκτήσεως ικανής περιουσίας...
Βρύζα, στάρ' ένα παζάρ' ;
(1953)
Όπως η βρύζα το σιτάρι δεν έχει μια όμοια τίμη, το ίδιο συμβαίνει και για τους ανθρώπους. Κάθε άνθρωπος έχει τη αξία του...
Ηρθ' ο βλάχος με το μέλ'
(1953)
Μερικά πράγματα στη μεγάλη έλλειψιν είναι περιζήτητα και φαίνονται νοστιμώτατα αν τύχη να είναι ταύτα φαγώσιμα....