Αναζήτηση
Αποτελέσματα 21-30 από 1282
Απόν αρμαστή κλαίει μιαφ φοράν, τζ' απ' αρμαστή κλαίει δκυό
(1940)
Ο άγαμος στερείται ευχαρίστου συντροφιάς και περιποιήσεως, ως και της χαράς που παρέχει η απόκτησις τέκνων. Ο ύπανδρος πληρώννει την ευτυχίαν του συζυγικού βίου με τας φροντίδας και την ψυχικήν αγωνίαν δια την μόρφωσιν και αποκατάστασιν των τέκνων...
Όποιος πκιάσ' αναγυιωτόν, αγιώννει το φλαντζίν του
(1940)
Το ξένο παιδί, δια την εγκατάλειψίν του όσον και δια την προς ξένους υποχρέωσιν του αποβαίνει αδιάφορον και αχάριστον. Εξ άλλου κακή του συμπεριφορά είναι αισθητή και δυσάρεστος, διότι δεν έχομεν οποίαν και προς τα τέκνα μας ανεκτικότητα...
Αναγιωτός=Αγιώνω, σκουριάζω...
Αναγιωτός=Αγιώνω, σκουριάζω...
Το βράτζιν τους αθθρώους, εψ ψηλά δημμένον
(1940)
Αι χωρικαί έχουσι χαμηλά δεμένον το πανταλόνι και ελαφροδεμένο ώστι να χαμηλούται. Το ενατίον και το ανδρικόν είνια ψηλά και σφικτά δεμένον. Οι άνδρες και αν παρεκτραπώσιν δεν είνια εκτεθειμένενοι εις κατάλρισιν, όσον αι γυναίκες...
Ακόμα εν εβκήκεμ που ταβκόν
(1940)
Λέγεται δι' όσους ζώσιν απομακρυσμένοι του κόσμου,οι οποίοι επομένως δεν είδον και δεν εγνώρισαν τον κόσμον,ειρωνικώς δε δια τους μικρούς την ηλικίαν και τους άνευ πείρας των του κόσμου που επιτηδεύονται τους παντογνώστας και ζητούσι να επιβάλωσι...
Εν έδει άντραμ πόφ φοάται τηγ γεναίκαν του
(1940)
Κατά συνομιλίαν του Βεζύρη με τον Σουλτάνον, ο πρώτος υπεστήριζεν το ως άνω και αυτός εστοιχημάτισεν. Ο Βεζύρης εταξίδευσε και μετά μήνα επέστρεψε. Ευθύς επισκέφθην τον Σουλτάνον και την βασίλισσαν του, και έπειν ότι έφερεν ως δώρον δια την...
Όνομα και μη χωρκόν!
(1940)
Ερμηνεία: Επί των λίαν εχεμύθων
Άκουσα και ελάλησα αμαρτίαν ούκ έχω
(1940)
Το γραφικόν ρητό. Η μετάδοσις φημών θεωρείται κακή πράξις διότι ενδέχεται να επιφέρη βλάβην εις βάρος της τιμής κια του συμφέροντος άλλου.
Αρχοντικά πορεύκονται και σκύλλικα κοιμούνται
(1943)
Δι' εκείνους που επιδεικνύουν πολυτέλειαν ενώ εις την πραγματικότητα κακοπερνούν
Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν
(1940)
Ερμηνεία: Επί απαιτήσεως προπληρωμής παραγγελίας τινός
Ασθενών και οδοιπορών αμαρτίαν ούκ έχει
(1940)
Λέγεται ώς δικαιολογία πρός κατάλυσιν της νηστείας