Αναζήτηση
Αποτελέσματα 161-170 από 2979
Μακκαράδες και πολίτες και γυμαροσαλωνίτες
(1929)
Δίστιχον το οποίον τραγουδούν εις την Λαμίαν τα μικρά παιδιά κατά τας Απόκρεω
Είπαν της τιμημένης πουτάνα και έμπην έσσω και ερρομανίστην
(1924)
Αμφότεραι αι παροιμίαι λέγονται συνήθως ομού προς έξαρσιν της φιλοτιμίας της εντίμου γυναικός εν σχέσει προς την αναίδειαν της ελευθερίων ηθών
Έπαρ' τσι και πήαινε και να μη σου λείψουνε
(1920)
Σημείωση: Εννοείται οι ραβδισμοί
Η πεθερά μ' πα έλεε 'νύφε, τ' οπίσ' πα νούντσο, ποίο και τα δουλείας ι σ' και το κουνί σ' πα κούντσο
(1929)
Καί η πεθερά μου έλεγε “νύφη, σκέψου και τα υστερινά, κάνε και τοίς δουλειές σου, κούνα και την κούνια. Κοτ. δεν πρέπει να παραμελήται η μία εργασία χάριν της άλλης...
Τάϊζε με και μένα λάδι κι ας τονε κι ας αλλαργάρη
(1927)
Διάλογος αφεντικού, κυρίου και του σκύλου του.
Ο αφεντικός λέγει προς τον σκύλλον του: - όντε τρώς ολαγος φύτρο πέντε οργυιές πάει το μπήγο.
Σκύλος:- Τάϊζε με και μένα λάδι κι ας τονε κι ας αλλαργάρη.
Φύτρο: Περιληπτικώς αντί του πληθ. αριθ. φύτρα...
Άσπρος γεννάται ο κόρακας και κόκκινος μαλλιάζει και μαύρος καταστένεται και του κυρού του μοιάζει
(1920)
Καταστένεται = καταντά
Θώριε νούγια και παίρνε πανί, θώριε μάννα και παίρνε παιδί, θώριε αδερφό και παίρν' αδερφή
(1920)
Νούγια = νήμα λευκόν, χρήσιμον μάλλον ως στημόνι