Αναζήτηση
Αποτελέσματα 141-150 από 2101
Ηύρες τράγο φά τον, τα τραγούδια τίτα θέλς;
(1890)
Ερμηνεία: Η λέξις τραγούδια σημαίνει παρ' ημήν άσματα αλλ' εδώ δηλοί και τα μικρά του τράγου όστις βεβαίως στερείται τιούτων. Πικραίνει τους τυχοδιώκτας και επί οπωσδήποτε υπό της τύχης αιφνιδίως ευνοουμένους να ώσιν ολιγαρκείς παντοτε. Εάν...
Το πι και το φι
(1891)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Γελάει ως και το κόκκινο αυγό
(1891)
Ερμηνεία: Περιπαίζει, χλευάζει ως και ότι έλλειψιν, ως και ότι θεωρείται ιερόν...
Όψος ξογκιάζει εκατό κ' εσ' έσοδα ξερζάντα στη φυκακή το βάλλουσι και εν ηξέρει γιάντα
(1894)
Όποιος εξοδεύει εκατό και έχει έσοδα τριάκοντα τον ρίπτουν εις τας φυλακάς και δεν ειξεύρει διατί...
Βόηθα μι Παναγία! Ταράξ' να σι βοηθήσου
(1893)
Ερμηνεία: Επί κινδύνου, καθ' ου δεν πρέπει τις ν' αναμένη την αποσόβηουν παρά του Θεού μόνου, άλλα να κινήται και αυτός. Αναλογα τα “Συν Αθηνα και χείρα κίνει” και “ Άπ του των τροχών και τους βους νύττε και τότε εύχου, όταν καυτός τι ποιής μη...
Με το κόσκινο νερό και με το πλαστήρ' καρύδια
(1890)
Ερμηνεία: Πλαστήρι = Τράπεζα εφής πλάθουσι...
Δεικνύει δε η παροιμία την αφοσίωσιν και αγάπην του λέγοντος όστις υπτοχνείται καθ' ηθμών αντλείν...
Λέγεται δε προς τους ανύμφευτους ότι εν καιρώ του γάμου των θα δείξωσι την προθυμίαν και αφοσίωσιν των...
Δεικνύει δε η παροιμία την αφοσίωσιν και αγάπην του λέγοντος όστις υπτοχνείται καθ' ηθμών αντλείν...
Λέγεται δε προς τους ανύμφευτους ότι εν καιρώ του γάμου των θα δείξωσι την προθυμίαν και αφοσίωσιν των...
Ο ένας κάθεται καλά και πλειο καλά γυρεύγει, ο πειρασμός του κώλου του κουκκιά του γαμειρεύγει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των επιδιωκόντων τα πολλά και απολλύντων και τα αλίγα...
Θα το έχη το τάδε πράμα: και του χάρου του έφηγο
(1893)
Θα το διηγάτα και στο χάρο τον ίδιο, και πεθαμένος θα το λέγη...
Τον Μάη μήν πάρης άλογο και την Λαμπρή γυναίκα
(1894)
Ερμηνεία: Διότι κατά τον Μάϊον τα άλογα τρώγοντα χλόην παχύνονται και εξαπατώσι τον αγοραστήν ομοίως αι γυναίκες “τή λαμπρή καλώς ενδυόμεναι και ψυμμηθίω χρώμεναι φαίνονται καλαί την όψιν...
Η γριά δεν είχε δόντια ήθελε και παξουμάδια
(1890)
Ερμηνεία: Επί των αναγκαίων στερουμένων και εις τα περιττά δαπανώντων. Αντιστοιχεί δε τη αρχαία “άρτον ουκ είχεν ο πτωχός και τυρόν ηγόραζεν”...