Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση ΛΕ"

Αποτελέσματα 1-20 από 117

Μοίρες

Άμα γεννήση η γυναίκα αμέσως βάζουνε στο τραπέζι ένα ποτήρι νερό και γλυκό γιατί “θα έρθουν οι Μοίρες να το μοιράσουν το παιδί ή καλά θα πάη ή κακά”. “Οι Μοίρες το μοιρνούνε το παιδί”. “Μια βολά ήτανε ένας που ήκαμε η γυναίκα του ένα παιδάκι, παλληκάρι. Αυτό το είχανε οι Μοίρες μοιρασμένο να γενή 17 ή 18 χρονώ κ' ύστερης θα πάη σ' ένα πηγάδι και αν είναι ανοικτό θα πάη μέσα να πνιγή. Ήρχε η ώρα που...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)
Άμα γεννηθή το παιδί, έρχετ' η μοίρα σου σε 3 μέρες, το σημαδεύ, και λέει τι θα γίνη, καλός, αχαμνός, τι δουλειά θα κάνη. Σε πολλών παιδιών το σώμα παρουσιάζεται το σημάδι της Μοίρας. Το και η Μοίρα του, δηλ. Το σημαδεύει τι προορισμό θα πάρη.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1953)
Οι μοίρες

Άμα γεννιέται το παιδί σε τρεις μέρες περνάν οι μοίρες και το μοιρώνουν, τι θα περάση καλά ή κακά τα γράφουνε στο κεφάλι του, κι όταν ο άντρωπος πεθαίνη και τηράξης το κεφάλι του στην κορφή, έχει γράμματα απάνου κι όποιος μπορή να διαβάζη σ' αντρώπου πεθαμένου κεφάλι, μπορεί να τα ιδή, μα νάναι άντρωπος να ξέρη. Και βάνουν στο προσκεφαλάκι του δράκου μέλι και ζάχαρη να τις καλοπιάσουν τις Μοίρες.

Τσάκωνα, Μαγδαληνή Κ. (1938)
Η μοίραις

Άμα εγεννηώτανε παιδί θα περάσουν τρεις ημέραις, τότε έρχονται η μοίραις για να μοιράνουνο το παιδί, και σημάδι έναι τούτο, ότι η μύτη του παιδιού τότε καίγεται. Για ‘κείνο αυταίς της ημέραις οι άρχοντες εβάνανε απουκάτω ‘ςτο προσκέφαλο του παιδιού ασημαίνια χρήματα, οι γοι αρματωλοί άρματα, οι τεχνίταις από τα σύνεργά τους, οι γραμματικοί χαρτιά, για να παρακινηθούνε η μοίραις να μοιράνουνε σύφωνα...

Λάσκαρης, Νικόλαος
Άμα θα γεννήση η γυναίκα, τρεις βραδυές στη σειρά, από την βραδυά θα βάλουμε στο τραπέζι ένα βάζο γλυκό, τρία κουταλάκια και τρία ποτήρια με νερό για τις Μοίρες που θα έρθουν να μοιράνουν το παιδί. Πολλές τις βλέπουνε, αλλά εκείνα τα χρόνια, όχι τώρα. Έρχονται κάθε βράδυ,τρεις βραδυές στη σειρά. Κάτι παλιές ακούγανε τι λέγανε οι Μοίρες, αλλά στις δυο χιλιάδες γυναίκες, μια να τις ακούση.

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Αγνάντεψε η Γριά με τη μπόλια. Εννοείται η Τύχη ήτο δυσμενής.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)
Αι Μοίραι θεωρούνται τρεις του αριθμόν. Η ηλικία αυτών είναι διάφορος. Παρίστανται ως επί το πλείστον νήθουσαι. Και άλλοι μεν μύθοι παριστάνουσιν αυτάς ως αράπισσας, άλλοι δε ως λευκάς. Αι Μοίραι αποφασίζουσιν απολύτως περί της τύχης των ανθρώπων, εκείνα δε, τα οποία θα αποφασίσωσιν, είναι αναπόφευκτα. Δια τούτο λέγουσι: «Τα ‘χει η Μοίρα μου γραμμένα, δεν παρέρχεται κανένα» και «γραφτό μου ήτονε»....

Άγνωστος συλλογέας
αμοίραντος= ο μη έχων αγαθήν μοίραν, “κόρη αμοίραντη”= η μήπω εδρούσα την μοίραν της ,μήπω υπανδρωθώσα.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)
Αναφακάς= τύχη, μερίδιον

Λάσκαρης, Ν.
Από της γεννήσεως των τρίτων νύκτα αι γυναίκες θέτουσιν υπό το λίκνον του βρέφους ένα άρτον και τρία κρομμύδια. Το δε μεσονύκτιον έρχεται η Μοίρα και το γράφει την μοίραν του αν δε η μήτηρ είναι ευσεβής ακούει το μέλλον του μικρού της, αν θα ζήση ή αποθάνη, αν θα γίνη κακούργος ή ευεργέτης.

Ζήκος, Αστέριος (1892)
αραπόμοιρος, -η, -ο= δύστηνος, ταλαίπωρος

Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1885)
Αργομοίρα= η γεροντοκόρη

Λάσκαρης, Ν.
αρροίζικος= ο μη έχων καλήν τύχην, ατυχής

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)
Γραμμένον, το προωρισμένον, πεπρωμένον, διότι νομίζουσιν ότι επί του μετώπου εκάστου γέγραπτα υπό του Θεού ή της Μοίρας η τύχη και του διό και σο κουτσόν (μέτωπον) αυτ' αέτσ έτου γραμμένον. Λέγουσι και γραφτόν “γραμμένον (ή γραφτόν) έτον να επαθαίνα αβού τα κακά”= είμαιρ τ μοι.

Βαλαβάνης, Ι.
Γραφτό και γραφτά= Ειμαρμένη

Ρέκας, Β. Δ.
γραφτό, το= η μοίρα τινος: “ήτανε γραφτό του” = τούτο ενέπρωτο αυτώ.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1918)
Μοίρες

Γριές κακόθωρες καμπούρες και κουφές ή νέες ωραιότατες.

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
Μοίρες

Γριές κακόθωρες καμπούρες και κουφές ή νέες ωραιότατες. Αυτές όταν “γεννιέται ένα μικρό πηγαίνουν δίπλα του, σε μονό αριθμό. Το παρακολουθούν και η κάθε μια του δίνει και κάποια κακή ή καλή ιδιότητα. Ύστερα προφητεύουν το μέλλον του μωρού, το οποίον γράφουν σ' ένα χαρτί κι ότι “γράφουν δεν ξεγράφουν”.

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
Το καντύλι της ζωής

Δεν είχεν το καντύλι του λάδι, λένε για κανένα που τον περιποιούντανε πολλά και με γιατρούς κι απόθανε. Υπάρχει παράδοσις πως μέσα σε σπήλιο βαθύάφτει το καντύλι του καθενούς η μοίρα του. Βάνει σε καθένα ωρισμένο ποσό λάδι κι όπου βαστάξη να άφτη βαστά και η ζωή τ' ανθρώπου πούναι δικόν του.

Άγνωστος συλλογέας (1932)
δερνομοίρης= ο έχων σκαιάν την μοίραν, κακομοίρης και δηλ΄. Δερνομοίρα και δερνοκακομοίρα.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)

Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση ΛΕ"

Αγνάντεψε η Γριά με τη μπόλια. Εννοείται η Τύχη ήτο δυσμενής. ﻿

αμοίραντος= ο μη έχων αγαθήν μοίραν, “κόρη αμοίραντη”= η μήπω εδρούσα την μοίραν της ,μήπω υπανδρωθώσα. ﻿

Αναφακάς= τύχη, μερίδιον ﻿

αραπόμοιρος, -η, -ο= δύστηνος, ταλαίπωρος ﻿

Αργομοίρα= η γεροντοκόρη ﻿

αρροίζικος= ο μη έχων καλήν τύχην, ατυχής ﻿

Γραφτό και γραφτά= Ειμαρμένη ﻿

γραφτό, το= η μοίρα τινος: “ήτανε γραφτό του” = τούτο ενέπρωτο αυτώ. ﻿

Μοίρες Γριές κακόθωρες καμπούρες και κουφές ή νέες ωραιότατες. ﻿

δερνομοίρης= ο έχων σκαιάν την μοίραν, κακομοίρης και δηλ΄. Δερνομοίρα και δερνοκακομοίρα. ﻿

Αγνάντεψε η Γριά με τη μπόλια. Εννοείται η Τύχη ήτο δυσμενής.

αμοίραντος= ο μη έχων αγαθήν μοίραν, “κόρη αμοίραντη”= η μήπω εδρούσα την μοίραν της ,μήπω υπανδρωθώσα.

Αναφακάς= τύχη, μερίδιον

αραπόμοιρος, -η, -ο= δύστηνος, ταλαίπωρος

Αργομοίρα= η γεροντοκόρη

αρροίζικος= ο μη έχων καλήν τύχην, ατυχής

Γραφτό και γραφτά= Ειμαρμένη

γραφτό, το= η μοίρα τινος: “ήτανε γραφτό του” = τούτο ενέπρωτο αυτώ.

Μοίρες

Γριές κακόθωρες καμπούρες και κουφές ή νέες ωραιότατες.

δερνομοίρης= ο έχων σκαιάν την μοίραν, κακομοίρης και δηλ΄. Δερνομοίρα και δερνοκακομοίρα.