Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Ιδ 16"

Αποτελέσματα 1-3 από 3

Ό Άη Δημήτρης

Ένας χωριανός γύριζε μια φορά στο χωριό [Στ' Αγάπι] απ' το Φαλατάδο και στις δύο τα μεσάνυχτα είδε έναν καβαλλάρ' λαμπρό μ' ένα σκουτί. “Τ'ωρα”, λέει “θα με bρολάβ', να διώ ποιός είναι”. Προχωρούσε, προχωρούσε, δεν τον ήφταν' ο καββαλάρ΄ς. Γυρίζ' πίσω, είχε χαθεί. Πιό κάτω, στο ποτάμ', να τον πάλ' κι ερχόταν απ' άλλον δρόμο. “Μα τί” λέει. “Θέλ' και δε θέλ' να με bρολάβ'”. Γυρίζ' ξανά, πουθενά ο καβαλλάρ'ς....

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)
Άγιος Δημήτριος

Εκεί στον Άη Δημήτρη της Ζαβέρδας εσφάζανε σφαχτά και τα μοιράζανε στον κόσμο – ψητά. (Και στο Καστό τ' Άη Γιάννη 24 Ιουνίου). Την ημέραα τ' Άη Δημήτρη ερχότανε ένα αλάφι, το αφήνανε να ξεκουραστή, να πιή νερό, κι ύστερα το σφάζανε και το μοιράζανε. Κι επειδή μια χρονιά δεν το άφησαν να ξεκουραστή, δεν ξανάρθε. (βλ. Σελ. 86)

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
Άϊς Δημήτρις

Στα παλιά χρόνια, στον πατέρα μου, εβλέπανε τον Άϊ Δημήτρι πά στο άλογο, κ' εφαίνετο πως επήαινε πά (= πάνω) στα δέντρα προς τον Άϊ Χαράλαμπο. Κ' εκεί στον Άϊ Χαράλαμπο εφαίνετο ένα μουλαράκι, κ' εχορεύγανε το άλογο με το μουλαράκι. Το μουλαράκι αυτό ήταν το καλόν του (δηλ. Το καλόν του Αγίου Χαραλάμπου)

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)