• Αυτός είνε Τσιάμικο τσμπάκο 

    Νίτσος, Ν. (1926)
    Λέγεται περί ανθρώπου λίαν οραστηρίου και εκτάκτως ευφυούς. Το Τσιάμικο ταμπάκο φημίζεται ως λίαν ερεθιστικόν προκλητικόν πταρμού. Εντεύθεν η μεταφορική του έννοια εις την άνων παροιμίαν.
  • Το σφάλμα μένει πάντα ορφανό 

    Νίτσος, Ν. (1931)
    Δηλαδή κανείς δεν παραδέχεται, δεν υιοθετεί το σφάλμα του, το οποίον ούτω μένει πάντοτε ορφανόν