Browsing by Place recorded

Η ομορφιά στον άνθρωπο είναι μια παρουσία, σαν τα τσεριά π' ανάβουνε μέσα στην εκκλησία

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Η πουλια βασιλεύγοντας τσ' ο γεουργός αποσπέρνοντας, ούτε τσομπάνης στα βουνα ούτε ζευγάς στοίς κάμποι

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1957)

Του αστερισμού της Πλειάδος δύοντας την 30 Νοεμβρίου, ο γεωργός απεπεράτωσε την σποράν του

Η πρωταριά το γγάστρι της κρυφά το καμαρώνει

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1957)

Η τσεφαλή του δε γυρίζει μήτε με το μποτζαργάτη

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1957)

Πείσμων εις μέγιστον βαθμόν

Ή κατάπιες τη γλώσσα σου;

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1957)

Απεστομώθης;

Ήβαλε νερό στο κρασί του

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Εμετρίασε τας αξιώσεις του

Ήβαλε την οριά του ο καταραμένος!

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Εις περιπτώσεις κακής εκβάσεως

Ήβγαλε τα μάτια του

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Έκαμε εις εαυτόν κακόν

Ήβγαλεν η γλώσσα μου μαλλι

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Ήγινε κούτα

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1957)

Ηγινε κούτα στο μεθύσι

Ήγινε κουνούπι

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1957)

Εμέθυσε

Ήγινες άλλος άθρωπος

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Επί μεταβολης του ήθους, επί καλού και επί κακού

Ήδεσε το γάϊδαρό του

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Διηυθέτησε τας υποθέσεις του καλώς

Ήκαμε δουλειές με φούντες

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Ειρωνικώς περί του διαπράξαντος έργον επιζήμιον, ώς να ήτο τι σπουδαίον

Ήκαμένε λαό!

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Τποπεσών διωλίσθησε)

Ήκαμενε δουλειές με φούντες!

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1957)

Ήκλεισε τα μάτια του

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Απέθανε

Ήλθαν εις τα μαχαίρια

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1918)

Ερμηνεία: Είναι θανάσιμοι εχθροί

Ήλιος τσαι βροχή, που πανδρεύουντ' οι φτωχοί

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)