Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Πετρόπουλος, Δημήτριος"
-
Α σε κάψω, Γιάνν', κι α σε λείψω μύξα να γιάνς'
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Ερμηνεία: Λέγεται για κείνους που κάνουν ένα κακό και προσπαθούν κατόπιν με ψεύτικα μέσα να το θεραπεύσουν -
Άθρωπο πε σόϊ και σκύλο πε τη μάdρα
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Πρέπει να προσέχουμε την καταγωγή -
Άλλη παράδοση λέει, οτι εκεί που ήταν το αγίασμα της Ε Σοφίας ήταν παλιά εκκλησία. Τη νύχτα μέσα στην εκκλησία ήταν ένας κόκορας και λαλούσε στην πηγή του νερού. Την ημέρα ο κόκορας χανόταν.
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Άλλο δρόμο πάγω γώ, κι' άλλα η κοbίλα μ'
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Κοbίλα = το ραβδί. Λέγεται όταν υπάρχει αντίθεση μεταξύ δύο πού έπρεπε να συμφωνούν -
Άγιος Χαράλαμπος
Από τις πρώτες επίσημες γιορτές του Φλεβάρη είναι του Άι Χαράλαμπου, στις 10 του μήνα. Οι Φαρασιώτες έλεγαν τον Άγιο Έ Χαλλά και είχαν ξωκλήσι του στη θέση Παράτσος. Το ξωκλήσι τούτο ήταν στεγασμένο, λειτουργούσε ο παπάς κι έσφαζαν γουρπάνια. Κοντά στο ξωκλήσι ήταν ένα μεγάλο βορότο. Κρεμούσαν εκεί κουρέλια, λουρίδες από την ενδυμασία αρρώστων, για να φύγη η αρρώστια. Στο βαρότο τούτο, διηγούνται,... Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Ας με λένε βοϊβοdίνα κι' ας ψοφώ από τη bείνα
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Η παροιμία λέγεται για τους επιδεικτικούς, που ενώ είναι φτωχοί επιζητούν να επιδεικνύωνται -
Βουλήθκ' ο νειός να πανdρευτεί και χάθηκάσι οι νύφες
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Για τους αναποφάσιστους, που μόλις αποφασίσουν να κάνουν κάτι, αποτυγχάνουν -
Βουνό πε βουνό δε gοιτάζται
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939) -
Βουνό πε βουνό δε gοιτάζται, άθρωπος πε άθρωπο κοιτάζται
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Παρεμφερής: Τα βουνά δεν ανταμώνουν και: βουνό πε βουνό δε σμίγ' -
Γείδε μυζήθρα και θαρεί πόναι μάdρα
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1941)Για κείνους που υπερβάλλουν πάντοτε τα πράγματα, που αυταπατώνται -
Γη μέλσσα πε το μέλ' δε φεύγ' πε το gαπνό φεύγ'
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Το καλό δε μπορεί να διώξει (ν' απομακρύνει) κανένα -
Γηύρες γαδούρ' bεdαβά το γλέπς και στα δόdια
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Η παροιμία λέγεται για εκείνους που δεν αρκούνται σ' ένα δώρο που τους κάνουν, αλλά προβάλλουν και αξιώσεις -
Γηύρτ' ο τρεχός κατήφορο και κυλά
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Λέγεται, όταν γίνεται με ευκολία κάτι που είναι εύκολο να γίνει -
Για το αγίασμα της Ε Σοφίας έλεγαν πως στην πηγή μέσα ήταν μια κούνια παιδιού κρεμασμένη. Εκεί ήρθε η Αγία Σοφία με μωρό στην αγκαλιά, φεύγοντας από την Πόλη, όταν την πήραν οι Τούρκοι. Για να κρύβεται το μικρό στην κούνια, το κρέμασε σ’ αυτή τη σπηλιά μέσα. Ύστερα βγήκε πολύ νερό και το παιδί απόμεινε ψηλά κρεμασμένο μέσα στην κούνια. Υπνώνει ακόμα το μωρό, ώσπου ναρθη ο καιρός του να στερέψη το...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Για τον Άι Αντώνη είναι γνωστή στους Φαρασιώτες η παρακάτω παράδοση. Τη διηγείται ο Φαρασιώτης Δημητρόγλου, του Κορβαράση ο Κοσμάς: Λέγανε πως ο Άι Αντώνης έμπασε το διάβολο μέσα στο μπρίκι και τον έσκασε. Ο διάβολος ήταν υπηρέτης τ’ Άι Αντώνη κι εκτελούσε τις διαταγές του. Στη λειτουργία ήταν πάντα μαζί του. Όταν ο Άι Αντώνης έβγανε τ’ Άγια, ο διάβολος πήγαινε κοντά. Κάποτε όμως εκεί που γύριζαν...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949)