Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Άκογλους, Ξενοφών Κ."
-
Ύλτσεν το δόντι-μ'
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Έσταξε το δόντι μου. Ζούλεψα βλέπον τας άλλους να τρών ωραία φαγητά ή φρούτα κ' έτρεξαν τα σάλια μου, ή είδα μιάν όμορφη και μ' άρεσε εξαιρετικά -
Φέρ' άσ' σ' ομμάτα
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Ζηλεύει αν δεν του δώσεις απ΄ αυτά που τρώς ή αν δε φάει απ΄ αυτά που θυμήθηκε -
Φέρνει από τα μάτια
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939) -
Φούτι – φούτι, είπεν κι' ο Φανίας
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Λέγεται ειρωνικά για κείνους που λένε καμμιά κουταμάρα, ή θέλουν να πουλήσουν σοφία και δεν τα καταφέρνουν ή δεν γίνονται αντιληπτοί -
Χάμ τ' ωβού τ' απέσ', χαμ τ' ελαιατί τ' εξ
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Και τ' αυγού το μέσα και της ελιάς το απ' έξω.Για πλεονέχτη που τα θέλει όλα δικά του,προσπαθώντας να ξεγλυστρήσει από κάθε επιβάρυνση. -
Χέλπετ έναν ημέραν ο ήλιον κρούει σ' εμέτερα τα λαζούδα κιάν πα
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Θα δώσει, βέβαια, ο Θεός μια μέρα ο ήλιος να ιδεί και τα δικά μας τα καλαμπόκια, Θα φέξει, βέβαια, ο Θεός και για μας τους φτωχούς μια καλή μέρα. Θάρθει και μας η σειρά μας -
Χέρ' το 'κι' κόφκεται, προσκυνώ – άτο
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Χέρι που δεν κόβεται το προσκυνών -
Χριστιανάρτς φέρ' τον κρύον – Νασάν εκείνον π' έχ' τον βίον
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Ο Δεκέμβριος φέρνει το κρύο, χαρά σ' εκείνον που έχει το βιός