Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Πετρόπουλος, Δημήτριος"
-
Τ' αβγά δε τ' αλωνίζνα
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Τα χρήματα δεν τα πετούν,πρέπει να κάνει κανείς οικονομίες. -
Τ' απίδ' κάτ' πε την απιδιά πέφτ'
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Κατά τους προγόνους και οι απόγονοι -
Τα μαλλιά μ σκώθκανα ολόρτα
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Η φράση λέγεται, όταν κανείς δοκιμάζει φρίκη -
Τη gαλή τη μούλα κρεμούνα τα κουδούνια
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Για τον καλό γίνεται συζήτησις, τις έμορφες κατηγορούν -
Άγιος Γεώργιος
Τη γνωστή παράδοση για τη δρακοντοκτονία του Άι Γιώργη την ήξεραν και στα Φάρασα, χωρίς αξιόλογες διαφορές από τον τύπο που μας είναι γνωστός από πολλούς άλλους τόπους [Βλ. και J. Aufhauser, Das Drachenwunder des heiligen Georg in der griechischen und lateinischen Uberlieferung, Leipzig 1911, H. Delehave, Les legendes grecques des Saints militaires, Paris, 1909, Ν. Γ. Πολίτη, Λαογραφικά σύμμεικτα... Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Τη διαβόλου κάρτσα εν' αυτός
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Ερμηνεία: Είναι πολύ επιτήδειος, κατεργάρος -
Τη όρνιθα πίν'νερό γλέπ' και το Θεγό
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Πρέπει κανείς να μη λησμονεί τους ευεργέτες του. (λήμμα όρνιθα) -
Την εβή έν ημέρα του Έζ Γιώργη 'χαμνίζει τ' άβgo του σο τσαΐρι '
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949)Αύριο είναι η μέρα του Άη Γιώργη, παρατάει τ' άλογό του στο λιβάδι, έλεγαν. Η γιορτή τ' Άι Γιώργη, από τις πιο κύριες γιορτές της άνοιξης, ήταν στα Φάρασα συνδυασμένη με πολλά λατρευτικά έθιμα και δοξασίες. -
Τι είνι κάβουρας τι είνι του ζουμί τ'
Πετρόπουλος, ΔημήτριοςΕρμηνεία: Ποία είναι η δύναμη του φτωχού κι αδύναμου -
Τί σού λείπει κασιδιάρη; Μαργαριταρένια σκούφια
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1941)Για κείνους που ζητούν αταίργιαστα, υπερβολικά πράγματα -
Το gατσίβελο πάγαινανα να το gάννα βασιλέ και κείνος έγλεπε τα ξύλα και γήλεγε: Α μα ξύλα για κάρβουνα!
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Δύσκολα κανείς λησμονάει το παλιό του επάγγελμα, όσο και αν αλλάξουν οι συνθήκες -
Το γηύρες ρούσκο, το θέλς και ξουρισμένο
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Λέγεται για κείνους που έχουν πολλές αξιώσεις -
Το Δωδεκάημερο που ακολουθούσε μετά τα Χριστούγεννα, πίστευαν πως έρχονται στα σπίτια τη νύχτα οι μνημοράτοι, πεθαμένοι τους ονόμαζαν και τσιφούτοι ή μαλλιέρ. Έλεγαν πως γύριζαν στους δρόμους κι έμπαιναν απο τις καπνοδόχες μέσα στα σπίτια γι'αυτό κι έκαιγαν λιβάνι στη φωτιά να φεύγουν τους φαντάζονταν ότι έμοιαζαν σαν Αράπηδες και φορούσαν κουρέλια. Στις 8 Γενάρη, τοτ Έζ Γιάννη, φεύγουν ξανά οι μνημοράτοι,...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Το Θεγό πε το μυαλό το γηύρανα
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Σημαντικά πράγματα ανεκάλυψαν με τη σκέψη -
Το κάτ' το κεφάλ' τσάκσε το πάν'
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Λέγεται για κείνους που πλήττονται από σεξουαλικές καταχρήσεις -
Το κακό ξυδ' τ' αγγειό τ' μαραίν'
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1941)Ερμηνεία: Ο κακός βλάπτει το ίδιο το συμφέρο του, τους δικούς του -
Απόστολος Παύλος
Το ξωκλήσι του Ε Παυλίτζη ήταν κοντά στην Τσαχιρού στο στόμιο σπηλιάς, μέσα από τη σπηλιά έβγαινε νερό. Παλιά παράδοση λεεί πως στη σπηλιά τούτη έμενε μια βραδιά ο Απόστολος Παύλος, όταν έκανε τα ταξίδια του. Στο ξωκλήσι πήγαιναν οι Τούρκοι, άναβαν κεριά κι έπαιρναν αγιασμό. Πίστευαν κι αυτοί στα θάματα του Αποστόλου και φοβόταν την τιμωρίαν του. Σε παλιότερα χρόνια, λέει η τοπική παράδοση, κάποιος... Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Το Χορτόη χορτανίσκουν του νοματού τα 'φτάλμε
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949)Χορτόη ονόμαζαν τον Ιούνη. Τον Ιούνη χορταίνουν τα μάτια του ανθρώπου, έλεγαν, γιατί τότε είχαν πολλή πρασινάδα και λουλούδια