Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Κουκουλές, Φαίδων"
-
Παίρνει τα παπουτσια του στο χέρι
Κουκουλές, Φαίδων (1927) -
Παπούτσια να μπαλώσωμε
Κουκουλές, Φαίδων (1927) -
Πήρε τα παπουτσια του
Κουκουλές, Φαίδων (1927)Ερμηνεία: Ενταύθα υπόκειται η εικών ανθρώπου, όστις μέλλων να εξέλθη του οίκου, λαμβάνει κατά παλαιόν έθιμον τα υποδήματα, οίτινα παρά την θύραν είχεν εκβάλλει, και απέρχεται. Δεν είναι εν τουτοις απίθανον εις τινα μέρη η ... -
Πήρες μπαχάρι
Κουκουλές, Φαίδων (1920)Προς περιπατούντας άνευ καλτσών = σε πήρε ως φαίνεται η άνοιξις -
Πηγαίνει το νερό, πομένει ο άμμος
Κουκουλές, Φαίδων (1948) -
Πίνει τσαι δε νοά να πη αλάτι
Κουκουλές, Φαίδων (1920)Ερμηνεία: Επί των ένεκα μέθης περιπίστοντος εις ανασθησίαι -
Πότισε τα κρομμύδια
Κουκουλές, Φαίδων (1924)Δια τον εις έσχετον σημείον μέθης φθάσαντα. Από την εντελή πλέον παράλυσιν και αναισθησίαν ενουρεί -
Ποιός διαλέγει τη λαγάρα παίρνει την παπάρα
Κουκουλές, Φαίδων (1954)Λαγάρα = παρά το λαγαρός, καθαρός -
Ποιός πάει στη βρύση και δε βρέχει τα παπούτσια του;
Κουκουλές, Φαίδων (1948) -
Πολλοί άνθρωποι, πολλές γνώσες
Κουκουλές, Φαίδων (1948)Ότι έκαστος των ανθρώπων έχει ιδίαν γνώμην περί της αυτής υποθέσεως -
Πολυτεχνίτης κι' έρημος
Κουκουλές, Φαίδων (1920)Ότι ο πολλά επιχειρών κερδαίνει, ουδεν όφελος επί τέλους καρπουται -
Που πάρη χίλια πέρπυρα και κακοειδή γυναίκα, τα πέρπυρα πηγαίνουνε κι' η κακοειδή απομένει
Κουκουλές, ΦαίδωνΠαλαιοτάτη μνεία της παροιμίας αυτής παρά τους Βυζαντινούς είναι η εξής: Είδ' έχει τέχνην, άπεχε, αν έχη και λογάριν διαβαίνει το λογάριον και συ το πάθος έχεις (ΙΕ' αιών – Αλεξίου Κομνηνού, παραινετ. Ποίημα στιχ. 532-3 (Wagner))