Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 689-708 από 1267
-
Ο γάϊδαρον ψόφεσεν 'ς σο ραχίν κ' η ζεμία 'τ' εκάτσεν 'ς σ' οσπίτ!
(1931)Ο γάϊδαρος ψόφησε 'ς το βουνό κ' η ζημιά του κάθησε 'ς το σπίτι -
Ο γάιδαρον έξερεν εφτά κολύμπα, κι αμόν τ' εκατήβεν 'ς σο ποτάμ' καικά τ' εφτά πα ενέσπαλεν
(1931)Ο γάιδαρος ήξερε εφτά κολύμπια και μόλις κατέβηκε κοντά 'ς το ποτάμι και τα εφτά ξέχασε -
Ο γάμος αθε' κι εδέβεν
(1911) -
Ο γέρον πάντα γέρος έν', πάντα μυρίζ' κοσέαν
(1929)Ο γέρος πάντοτε γέρος είναι, πάντοτε βρομά τραγίλα. Χαλδ. -
Ο Γιάννης εν' καλόν παιδίν κι ο γιός ατ' ακύλλ' κουτάβ'
(1931)Ο Γιάννης είναι καλό παιδί κι ο γιόε του σκύλλου κουτάβι -
Ο γυρεύον εγύρευεν κ΄ έδιν΄νεν για τη ψήν άτ΄
(1931)Ζητιάνευε ο ζητιάνος κ έδινε για την ψυχή του -
Ο δάβολον άλλο δουλείαν 'κ' είχεν, τα παιδία 'τ' εσυνεσέβεν
(1931)Ο διάβολος άλλη δουλειά δεν είχε και τα 'βαλε με τα παιδιά του. Σαντ. Χαλδ. Επί αέργου ασχολουμένου είς πράγματα απρεπή και οχληρά είς τους άλλους. Παραλλαγαί: “Ο δάβολον δουλείαν κ' είχεν, ετζούμπιζεν τα παιδία 'τ'” ... -
Ο έλαβον έλαβεν και η σαϊτα εκάτσεν
(1895) -
Ο ζαντόν κέρατα κ έσ'
(1895) -
Ο ζαντόν πα τ' αχούλνατ επεγιανέφτεν
(1911) -
Ο ήλεν είνας έν', άμα όλεν τον κόσμον κανείται
(1931)Ένας είναι ο ήλιος, αλλά για όλο τον κόσμο αρκεί. Σαντ. Χαλδ. Επί υιού μονογενούς, κατλα πάντα καλού. -
Ο ήλομ έκαμεν, κι ο ήλομ' έφαγεν
(1911)