Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παπαθανασίου, Θεόδωρος"
-
Ξέστιρους ουρανός αστραπές δε φουβάτι
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν του ότι πάσα κατηγορία ή συκοφαντία θέλει καταπέσει αφ' εαυτής, όταν ο περί ού πρόκειται είναι αθέος -
Ξιπλήρουνι τα δανεικά κι πάλι ξαναζήτα
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως συμβουλή για τους ζητούντας δάνειον -
Ξουπίσου κι του βασιλιά τουν βρίζουν
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται για κείνους οι οποίοι δεν έχουν το θάρρος να πουν εις τον απέναντί των τα σφάλματα του κατά πρόσωπων -
Ξύν΄ κ΄λιες κι΄ φκιάν΄ μαχραμάδις
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν οι οποίοι για να δικαιολογηθούν και απέναντί του εαυτού των, ασχολούνται με τιποτένια εργασία -
Ο λύκος έχ' τόνουμα, μα η αλ'πού τη χάρ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται εις ενδεικτικόν των επιτηδείων εκείνων, που κατορθώνουν με την δεξιοτεχνείαν των να ενοχοποιήσουν τους άλλους -
Ό,τ' δίν'ς, παίρν'ς
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ώς ενδεικτικόν του ότι αναλόγως του καταβαλλομένου κόπου θά τύχης και αποτελέσματος -
Ό,τι δίνεις, παίρνεις
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ώς ενδεικτικόν του ότι το τίμημα δέον να συμβαδίζη πρός την πραγματικήν αξίαν του αντικειμένου -
Όdας έπριπι, δεν έβριχι, κι τώρα χαλαζών'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν για κάθε πρέξιν, που γίνεται παράκαιρα -
Όdας είν' ζιστό του σιδήρου, ακουλναει
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Ότι η παιδεία και η μόρφωσις αποκτώνται από της μικράς ηλικίας και ότι και αι συμβουλαί να δίδωνται εν ευθέτω στιγμή -
Όdας π΄λούν, αγοράζ'ν
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως συμβουλή, ότι Δηλαδή: Πρέπει κανείς να επωφελήται της περιστάσεως -
Όλ' γιλούσαν μιτ' ιμένα, χάνουμαν κι ιγώ π' τα γέλια
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται για τους μωρούς και ανοήτους, οι οποίοι γελούν μαζί με τους ειρωνευομένους αυτούς -
Όλ' έκλιγαν του bόνου τους, κι ου μυλουνάς τ' αυλάκι
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ειρωνικώς για κείνους οι οποίοι μαζί με τους υποστάντας σοβαράς ζημίας, θέλουν να συγκρίνουν και τας ιδίας των μικροζημίας -
Όπ' σι πουν πολλά κιράσια, πάρι μ'κρό καλάθ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν του ότι εις τας καυχησιολογίας μερικών δεν πρέπει τις να δίδη πίστιν -
Όποιος μόναχους πινιέτι, μόναχους κατηγοριέτι
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952) -
Όσα ξέρ' ου νοικουκύρ'ς, δε dα ξέρ' ου μουσαφίρ'ς
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται εις ενδεικτικόν του ότι η ευφυία αδυνατεί να διεισδύση εις τας ενδομύχους σκέψεις άλλου προσώπου -
Όσα σερν' του φουκάλ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ενδεικτικόν των αθυροστρόμων, που ευστομίζουν ό,τι δεν πρέπει -
Όχ' γριά, μόν ζαρουμέν!
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Ερμηνεία: Λέγεται για κείνους, οι οποίοι προσπαθούν, αλλάζοντες την έκφρασιν, το αυτό πράγμα να το παραστήσουν ως διάφορον -
Οι γκαβές οι χήνις τ' νύχτα βόσκουν
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται για κείνους οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν την ανικανότητα των, δεν προσπαθούν να επωφεληθούν της καταλλήλου ευκαιρίας -
Οι δυό μας συμιλούμι, μα χώρια κουβιντζιάζουμι
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν για κείνους, οι οποίοι δεν κατορθώνουν να συνεννοηθούν -
Ου ανήφουρους θα φέρ' κι κατήφουρουν
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως παρηγοριά ή ως ένδειξις περί του ότι τας δυσκολίας και στεναχώριας θα επακολουθήσουν ανέσεις και ευκολίας