Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Ανδριώτου, Ελ."
-
Ο ν'chκός η σκύλους dου φούρνου τρυπά
Ανδριώτου, Ελ. (1930)Η πείνα οδηγεί τον άνθρωπο εις απεγνωσμένα διαβήματα -
Όμουρφ' κούπα, τί να φάμι; Κι ατσάλ' κούπα, φέρ' να φάμι
Ανδριώτου, Ελ. (1930)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Όποιους θέλ' να κάν' dου καμ'λάρ' σύdκινου, πρέπ' ν' αψ'λώσ' d' πόρτα τ'
Ανδριώτου, Ελ. (1930)Κάθε εργασία συνεπάγεται και υποχρεώσεις -
Ούλα διουρθών' dιν, μόν' τη σπανού τα γένεια
Ανδριώτου, Ελ. (1930)Κάθε κακόν ημπορεί να επανορθωθή και μόνον ο σπανός δε μπορεί να βγάλη γένεια. Λέγεται ως ενθαρρυντικόν προς τους ευρισκομένους προ ενός ατυχήματος -
Πιο πουλύ ψουμί τρως μι του μέλ' πέρι μι του ξύδ'
Ανδριώτου, Ελ. (1930)Περισσότερα κατορθώνει κανείς με τον καλό τρόπο παρά με τις φωνές και τα μαλώματα -
Σαν ήdαν να κάν' ούλα τα μαμμούδια μέλ', θα έκανι κι η μαμμ'δους
Ανδριώτου, Ελ. (1930)Ερμηνεία: Επί των ανικάνων, οίτινες αποδύονται εις έργα σπουδαία -
Σκάγ' ς αυγό, για να χυνίσι, για σφουγκάτους γίνισι
Ανδριώτου, Ελ. (1930)Λέγεται υπό των ευρισκομένων εις αμηχανίαν και περιστοιχιζομένων από δυσχερίας.Δηλαδή τι να κάνει το αυγό (ο άνθρωπος) να σκάση, να χυθή ή να γίνη σφογγάτο δια να εύρη διέξοδον. -
Του παλιό κι' α' του bαλών'ς, dου λουλό κι' α dου μαλών'ς
Ανδριώτου, Ελ. (1930)Το να μπαλώνης παλαιό ρούχο, παπούτσι και τα όμοια είναι το ίδιο με το να επιπλήττης τον τρελλόν, δηλ. δεν φέρνεις αποτέλεσμα -
Τραβά άλλους πιτσί κι' άλλους τουμάρ'
Ανδριώτου, Ελ. (1930)Διαφωνούν επί οικογενείας εν τη οποία έκαστον μέλος έχει δική του γνώμη και επιμένει εις αυτήν -
Τσ'καλάς(ο)(τουκαλάς)= Νυχτοπούλι, το οποίον φωνάζει,όπως νομίζουν τσ'κάλ! Τσ'κάλ!τσ'κάλ!
Ανδριώτου, Ελ. (1930)