Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Ζήσης, Ευστράτιος"
-
Θα σ' δείξω γω, πόσ' παράδες έχ' το γρόσ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Απειλή κατ' εκείνων που διέπραττον αυθαιρεσίας ή παρεβίαζον τα συμφωνηθέντα -
Θάμασμα, μωρέ Μανώλ', δυό σταφύλια σ' ένα κλήμα!
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Η παροιμία αυτή λέγοταν ή με προσποιητό θαυμασμό ή ερωτηματικά, και αφορούσε τοις ανθρώποις οι οποίοι εκπλήττονταν με σύνηθη πράγματα -
Θαλά καούνε δυό σπίτια, κάηκε ένα
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Ερμηνεία: Θα εκαίοντο δηλαδή δυό οικογένειαι και εκάη μία -
Θαρρώ πως κλαίει το ποτήρ
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Όταν εν αντικείμενον από αυτά (ποτήρι, οιάτο) ευρίσκετο εις επισφαλές μέρος και υπήρχε κίνδυνος να σπάση -
Θε να σε κάμω 'να βρακί κόκκινο και σαλένιο όποτε θέλω να το 'χω κι όποτε να το δένω
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Το έλεγαν για λογαριασμό του τρίτου, ο οποίος ήθελε να έχει υποχείριον κάποιον άλλον. Κ λέξη σαλένιο σημαίνει μάλλινο -
Θέλ΄ να το ΄χ η κούτρα να κατεβάζ΄ ψείρες
Ζήσης, Ευστράτιος (1937) -
Θέλ΄ να το ΄χ το κούτελο να κατεβάζ΄ ψείρες
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Δηλαδή : ο λαός πιστεύει ότι ο άνθρωπος γίνεται ό,τι από φύση του είναι -
Θέρος, τρύγος, πόλεμος!
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δι΄ εργασίας απαιτούσας ταχύτητα και μη επί δεχομένων αναβολών -
Κ' λάει η πέτρα, αλοί στ' αυγό, κ' λάει τ' αυγό, πάλε αλοί στ' αυγό
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Ελέγετο δια τους αδυνάτους, όταν ήρχοντο εις διενέξεις με τους ισχυρούς.Οπωσδήποτε οι αδύνατοι θα ήταν οι ζημιωμένοι.Συνήθως εγένετο δια τους κρατούντας, οι οποίοι πάντοτε κατόρθωναν να φαίνωνται ότι έχουν δίκαιον. -
Κάθε δέdρο με τον γήσκιο τ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Κάθε άνθρωπος έχει την αναλογούσαν εις αυτόν εκτίμησιν και υπόληψιν -
Κάθε καρυδιάς καρύδ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δια να χαρακτηρίσουν τόπον και συνοικίας μεγαλουπόλεως, όπου ζούν διάφορες εθνότητες -
Κάθουμαι απάν στα βιλόνια
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Δηλαδή, έχω στεναχώρια και ανυπομονησία μεγάλη και ναμένω απόφαση ή κάποιον άνθρωπο, από τον οποίον εξαρτώνται ζωτικώτατα συμφεροντά μου. Λεγόνταν συνηθέστερα σε τρίτο πρόσωπο: “κάθεται απάν στα βιλόνια” -
Κάλλιο λάχανο και ρίνια παρά ζάχαρη κια γκρίνια
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Δια τους πλουσίους που ήταν δύστροπος και καθίστων αφόρητον την ζωήν των συζύγων των -
Κάλλιο να 'χω 'γώ πατός μου, παρά μάννα κι αδερφός μου
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Η παροιμία αυτή φανερώνει τη σκληρότητα των πλούσιων συγγενών, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται τη δυστυχία των πλησιέστερων συγγενών των -
Κάλλιο να βγη το μάτ' τς, παρά το όνομά τς
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Ελέγετο δια τα κορίτσια τα οποία εκακοφημίζοντο πολλάκις αδίκως -
Κάλλιο πέντε κάρβουνα παρά χίλια πρόβατα
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Έλεγαν ότι το είπε αυτό ένας ποιμήν κατά την ώραν τρομερού χειμώνος -
Κάλλιο τίμιος θάνατος, παρά άτιμη ζωή
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)