Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παναγιωτόπουλος, Σπ."
-
Η ζήλια να' είταν ψώρα, θα γιώμιζ' όλ' η χώρα
Παναγιωτόπουλος, Σπ. -
Η πομπή στο δρόμο κάθουνταν κι' ούλους τους αναμπαιζε
Παναγιωτόπουλος, Σπ. -
Ή του ύψου ή του βάθου!
Παναγιωτόπουλος, Σπ.Επί του ριψοκινδυνεύοντος και πάντα, ωστέ τινά χάση, κο ακάν τινά ανυψωθή -
Και τα καλά (ευτυχίας) δεχούμενα και τα κακά (δυστυχίας) δεχούμενα
Παναγιωτόπουλος, Σπ. -
Κλούβια κι' άπιαστα!
Παναγιωτόπουλος, Σπ.Λέγεται όταν ευρίσκαν τι τι, το απορίπταν εκ φόβου μήπως είναι μάγια ή σατανικόν -
Με το νου αξαίν η κόρη, με τον ύπνο η ακαμάτρα
Παναγιωτόπουλος, Σπ. -
Μήπως έρριξα 'ς τάστρα για να σου είπαν αν θα ζήση ή θα πεθάνη;
Παναγιωτόπουλος, Σπ.Μαντεύω δια των άστρων -
Ο αγουροφάγος έφαγε, ο γουρμοφάγος δεν έφαγε
Παναγιωτόπουλος, Σπ. -
Ο δούλος αναπεύει, μα δε θεραπεύει
Παναγιωτόπουλος, Σπ. -
Τον έχει' ς του δια(β)όλου το κατάστιχο!
Παναγιωτόπουλος, Σπ.Ερμηνεία: Που έχει την κακίστη υπόληψιν, τον θεωρεί κάκιστον -
Τον επέρασε γενεαίς, δεκατέσσερες
Παναγιωτόπουλος, Σπ.Ύβρισε όλο το γένος του εσκυλόβρισε η εν γένει όλο το συγγενολόϊ