Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Ζήσης, Ευστράτιος"
-
Δ'λειά κι' όχ διαβολιά
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Οχ = όχι, διαβολια = πονηριά. Δηλ ο άνθρωπος εξασφαλίζει καλλίτερον την ζωήν του διά της εργασίας και όχι διά της οκνηρίας και πονηριάς -
Δ'λειά σά ψώρα
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Διά ζωκράν εμπορικών κίνησιν. Δηλ η πελατεία συνέρρεεν καθώς διαδίδεται η ψώρα -
Δε bολιτέβ' dαι
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Εσήμαινε ότι δεν έχουν πέρασιν και συνεπώς ούτε μεγάλην αξία -
Δεν είδες κανα παιδί, να περπατή σαν άγγελος;
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Κάποιος επέστρεψεν από την Κ/πολιν και τον ερώτησε μια μητέρα αν είδε το παιδί της. Ο άνθρώπος είπεν ότι δεν το γνωρίζει το παιδί της, ούτε ήξευρε που ειργάζετο και η μητέρα του είπε την παροιμία εσήμαινε την υπερβολικήν ... -
Δεν πιάν'ται ούτε με τα τσάκ'να
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Δηλαδή τα λεγόμενα του συνομιλητού ήσαν ευτελές ανυπόστατα -
Δερ'dαι σα dα πετ'ναρια
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Όταν δύο παιδιά επί πολύ εδέροντο αναμεταξύ των άνευ σοβαρού αποτελέσματος -
Δι b'ρώθ'κα απ' του γήλιου, θα bρωθώ απ' του φιgάρ';
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Ελέγετο, όταν κανείς δεν έβλεπε καλωσύνων από τους οικείους του και προσφέροντο εις μίαν δεδομένων στιγμών να τον εξυπηρετήσωσι μακρινοί συγγενείς, από τους οποίους δεν ανέμενε και δεν ήλπιζε στοργήν -
Δι dο 'χω π' γερνώ, μόνε π' μαθαίνω
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Το έλεγαν συνήθως αι ηλικιωμέναι γυναίκες, όταν εμάθαιναν κανένα φαγητον ή γλύκισμα που δεν ήξευραν -
Δι dουν άφ'κανα νύχια να ξ'τή
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δια συγγενείς οίτινες ενεσηκώτον εις ευπορούντα τινα και καλόκαρδον συγγενή των. Ελέγετο όμως και εις άλλα περιπτώσεις -
Δι σώνι (ή: δι φτάνι) π' μι δέρινι η θάλασσα, μι δέρινι κι του κύμα
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Όταν εις κινδυνεύοντα προσετίθεντο και άλλαι ζημίαι και κίνδυνοι δευτερεύοντες -
Δί dό 'χω που πνίγομαι, μόνε που βιδιάζ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Οι καταστρεφόμενοι, μετά τήν πάροδον του κινδύνου, θλίβονται περισσότερον από εκείνους που χάνονται μαζί μέ τον κίνδυνον. Η λέξις βιδιάζ' (= ευδιάζει) δεν ήτο εν χρήσει εις τήν ομιλίαν ήτο όμως γνωστή η σημασία της -
Διάργυρο και τραμ' dίνα κάμνουν τη γριά καdίνα
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)καdίνα= γυναίκα (λ.τ.) εδώ ωραίαν γ. -
Διαβάτ΄ς ήρτε, διαβάτ'ς θα bεράσ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Το έλεγαν τρεις φοράς, όταν ησθάνοντο παροδικόν τινα πόνον. Επίστευον δε ότι θα περνούσε ο πόνος όταν το έλεγον -
Διε γούγια και πάρε παιδί
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Όπως θα ιδή κανείς την αρχήν της υφής δια να εκλέξη το ύφασμα, τοιουτοτρόπως και δια τους ανθρώπους πρέπει να εξετάζη το ήθος και την διαγωγήν των γονέων -
Διε γούγια και πάρε παιδί
Ζήσης, Ευστράτιος (1938) -
Διε γούγια, πάρε πανί, διε μάννα, πάρε παιδί
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Όπως θα ιδή κανείς την αρχήν της υφής δια να εκλέξη το ύφασμα, τοιουτοτρόπως και δια τους ανθρώπους πρέπει να εξετάζη το ήθος και την διαγωγήν των γονέων -
Δικό μας είναι το παννί, δικό μας και το χτένι, δική μας και η κοπελιά που κάθεται και φαίνει
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)