Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Ζήσης, Ε."
-
Η συντροφιά άμα ήdανα καλό πράγμα, θα 'χανα δυό άdιρ' μια γυναίκα.
Ζήσης, Ε. (1939) -
Και πως δεν επνιγήκαμε σε τούτο το ταξίδι, να τρώς το μαρουλόφυλλο και κείνο δίχως ξίδι;
Ζήσης, Ε. (1939)Ο μύθος ευρύτατα γνωστός εις το Αυδήμιον. (Λύκος, αλεπού ή γάϊδαρος, παρατίθεται περίληψης.) Ως παροιμία έχει την σημασίαν των συνεταιρισμών. -
Ούλου τάλλαρα και ψιλό bαρά
Ζήσης, Ε. (1938)Ειρωνικώς δια τους νέους, που δεν είχαν καθόλου χρήματα. -
Ούτε τουν άγιο κηρί, ούτε το παιδί τάμα
Ζήσης, Ε. (1939)Ότι δεν ήτο δυνατόν να αποφύγη κανείς κάτι που θα υποσχεθή εις ένα παιδί διότι διαρκώς θα το γυρεύη. Επίσης και δια τους αγίους πρέπει να εκπληρώσουν εκείνο που θα τάξουν, διότι ο άγιος, όπως το παιδί, θέλει το τάμα του. -
Πές μου ποιά είναι η συντροφιά σ, να σε πω την ανθρωπιά σ'.
Ζήσης, Ε. (1939)