Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Κουκουλές, Φαίδων"
-
Άθρωπος ταθρώπου μοιάζει και το πράμα του πραμάτου
Κουκουλές, ΦαίδωνΕρμηνεία: Δια την μεταξύ προσώπων ή αντικειμένων ομοιότητα, εξ ής δύναται της ενίοτε ν' απαληθή -
Άμα τσινάς το γάιδαρο, θ' ακούσης τις πορδές του
Κουκουλές, ΦαίδωνΌταν τις μετ' αγροίκων συναναστρέφεται, αγροικήν πρέπει ν' αναμένη την συμπεριφοράν αυτών. Τούτο φέρεται και παρά φορτουνάζω: Μα αν παίζης με γρογάιδαρους, δέχου και τσι τσινιές τως, Ε, 266 -
Άναψε το σίδηρο
Κουκουλές, Φαίδων (1924) -
Άνθρωπος της καρδιάς του
Κουκουλές, Φαίδων (1920)Εκείνος που αδιαφορεί για όλα, δεν τον πικραίνει τίποτε -
Αγάλια αγάλια τα τούμπανα τι είναι φτωχός ο γάμος
Κουκουλές, Φαίδων -
Αγέννητο ζευγάρι, μαύρο αλώνι
Κουκουλές, Φαίδων (1954)Κατά πολιτων = αγέννητο, αδημιούργητο. Αγέννητο = μη γεννήσασα αγελάς -
Ακόμη κ' ελέπνε τον κλέφτην κι ατού είσαι
Κουκουλές, Φαίδων (1927)Ακόμη δεν είδον τον κλέπτην και φεύγουν ταχέως -
Αλλοί που τό 'χει η κούτρα του να κατεβάζη ψείρες
Κουκουλές, Φαίδων (1920)Δεν δύνασαι να μεταβάλης τινός τας εαυτούς έξεις -
Αλλοί που χάση τ' άρμενα, κι όπου τον πάρη νύχτα
Κουκουλές, Φαίδων (1920)Αλλοίμονον εις εκείνον ο οποίος χάση την σειράν του -
Αλλοίμονο πού λείπει από τό γάμο του
Κουκουλές, Φαίδων (1920)Ουαί εις τόν απουσιάζοντα εκ τής εργασίας του καί μή εποπτεύοντα αυτή -
Αλλοίμονο, Ιερώνυμι, γυναίκα που την πήρες !
Κουκουλές, Φαίδων (1920)Επί γυναικός ραθύμου και οκνηράς -
Αμαρτίαι γονέων παιδεύουν τέκνα
Κουκουλές, Φαίδων (1920) -
Αν βρέξη ο Μάρτης δκυό νερά τζ' ο Απρίλλης άλλον ένα τζ' αντάν να δόξη και του Μα' να μιλλοψιχαδίση, αξίζει τζαι τ' αμάξιν σου με τον αμαξηλατην
Γιαλλουρίδης, Κ.; Κουκουλές, Φαίδων (1940)Αντάν = όταν, δόξη = φανή καλόν, μιλλοψιχαδίση = βρέξη ολίγον -
Αν κάνανε οι βότζοι μέλι, θελά χα τσ' εγώ ένα τσούπι γεμάτο
Κουκουλές, Φαίδων (1920)Δεν έχου οι πάντες ικανότητα