Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παρχαρίδης, Ι. Α."
-
Άμον παστρικόν μαντήλ'
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Ερμηνεία: Επί εκείνου, όστις πταίσας εις τι προσποιείται ότι ουδεν γνωρίζει και φέρεται ούτως, ώστε να φαίνεται αθώος -
Άνθρωπον ντο λέει, κι γίνεται, ο Θεός ντο λέει γίνεται
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886) -
Άρ αϊκον εν ο κόσμος
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Άρ αϊκον εν ο κόσμος, στρογγυλόν άμον ιφτεάρ και μακρύν άμον καρπούζ'. Προς τους θαυμάζοντας δια τα παραδόξως συμβαίνοντα -
Άρκου μαλλίν, μετάξ' κι γίνεται
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Επί κακού ανθρώπου παρ' ου ουδέν αγαθόν δύναται τις να ελπίση -
Αΐκα χοντρά κ' έμαθα
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Λέγονται συνήθως οσάκις ερωτάται τις περί πολύ μεγάλων ή πολύ μικρών πραγμάτων, περί ων αγνοεί -
Αΐκα ψιλά ψιλά κ' έμαθα
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886) -
Αΐκον κατάρα σσο χαζερόν κατακέφαλα
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Χαζερόν = σκεύος εν ω φυλάττονται χαμζιά -
Αΐτικο κατάρα σσου σκυλί σση μαντάρα
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Μαντάρ' = μανιτάρι, είδος μύκητος, ερυσίβη -
Αϊλλοί που κ΄ έχ΄, Θεόν πάλ΄ κ΄ έχ
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Επί πτωχών, μηδεμίαν προστασίαν εχόντων -
Αλάλετον σκαμνίν κ εχ
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Επί την απροσκλήτης εκ γάμους ή άλλα συναναστροφάς παρουσιαζομένων και δια κόσμο μη τυγχανόντων περιποιήσεως -
Αν έχ μουσκάρ' θα γεννά
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Επί των αιτιολογούντων τι δι' αιτία αμέσου και πασιγνώστου. Την φράσιν ταύτην είπε τις, ερωτειθείς υπό τινός, αν η βούς αυτού έμελλε να τέξη -
Ανέργιον κοσκίν, που κρεμάνω σε;
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Ερμηνεία: Επί των προσποιουμένων νέου πρόσωπου περί του οποίου μέλλουσι πιθανώς ν΄άδιαφορήσωσι κατόπιν -
Ανεφέλ' προβάτ' το κιφάλ' κόφ' νε
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886) -
Απ' έξ' ο χορός γαϊτεάν εν
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Ερμηνεία: Προς τους κρίνοντας τα πράγματα εκ των φαινομένων και ευρίσκοντας αυτά ως καλώς έχοντα ή κατορθωτά, ενώ τάναπαλιν κρίνουσιν αυτοί οι εν τοις πράγμασιν -
Απάν σσ' αχάντεα κάθεται
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Επί ανθρώπου μη δυναμένου να καθήση ησύχως εις ένα τόπον -
Ας λείπει ο καλόερον, ας λείπ' και η ευχή ατ'
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886) -
Ασ' τ' έναν τ' ωτίν ατ' βάλλ' κι ας τ' άλλο βγάλλ'
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Επί ανθρώπου ακούντος αδιαφόρως τας συμβουλάς των άλλων και μη υπακούοντος εις αυτά