Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Πετρόπουλος, Δημήτριος"
-
Βουλήθκ' ο νειός να πανdρευτεί και χάθηκάσι οι νύφες
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Για τους αναποφάσιστους, που μόλις αποφασίσουν να κάνουν κάτι, αποτυγχάνουν -
Βουνό πε βουνό δε gοιτάζται
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939) -
Βουνό πε βουνό δε gοιτάζται, άθρωπος πε άθρωπο κοιτάζται
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Παρεμφερής: Τα βουνά δεν ανταμώνουν και: βουνό πε βουνό δε σμίγ' -
Γείδε μυζήθρα και θαρεί πόναι μάdρα
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1941)Για κείνους που υπερβάλλουν πάντοτε τα πράγματα, που αυταπατώνται -
Γη μέλσσα πε το μέλ' δε φεύγ' πε το gαπνό φεύγ'
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Το καλό δε μπορεί να διώξει (ν' απομακρύνει) κανένα -
Γηύρες γαδούρ' bεdαβά το γλέπς και στα δόdια
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Η παροιμία λέγεται για εκείνους που δεν αρκούνται σ' ένα δώρο που τους κάνουν, αλλά προβάλλουν και αξιώσεις -
Γηύρτ' ο τρεχός κατήφορο και κυλά
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Λέγεται, όταν γίνεται με ευκολία κάτι που είναι εύκολο να γίνει -
Για το αγίασμα της Ε Σοφίας έλεγαν πως στην πηγή μέσα ήταν μια κούνια παιδιού κρεμασμένη. Εκεί ήρθε η Αγία Σοφία με μωρό στην αγκαλιά, φεύγοντας από την Πόλη, όταν την πήραν οι Τούρκοι. Για να κρύβεται το μικρό στην κούνια, το κρέμασε σ’ αυτή τη σπηλιά μέσα. Ύστερα βγήκε πολύ νερό και το παιδί απόμεινε ψηλά κρεμασμένο μέσα στην κούνια. Υπνώνει ακόμα το μωρό, ώσπου ναρθη ο καιρός του να στερέψη το...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Για τον Άι Αντώνη είναι γνωστή στους Φαρασιώτες η παρακάτω παράδοση. Τη διηγείται ο Φαρασιώτης Δημητρόγλου, του Κορβαράση ο Κοσμάς: Λέγανε πως ο Άι Αντώνης έμπασε το διάβολο μέσα στο μπρίκι και τον έσκασε. Ο διάβολος ήταν υπηρέτης τ’ Άι Αντώνη κι εκτελούσε τις διαταγές του. Στη λειτουργία ήταν πάντα μαζί του. Όταν ο Άι Αντώνης έβγανε τ’ Άγια, ο διάβολος πήγαινε κοντά. Κάποτε όμως εκεί που γύριζαν...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Άγιος Φίλιππος
Για τον Έ Φίλιππο δεν είχαν ξωκλήσι, αλλα γιόρταζαν στον Άϊ Βαράση στο χωριό, στις 14 του Νοέμβρη, και τότε απόκρευαν. Ο Άϊ Φίλιππας, λέει η παράδοση, ήταν γεωργός. Μια μέρα ερχόταν από το χωράφι του. Στο δρόμο του είδε ένα φτωχό χωρικό που έπαιρνε μια ψόφια όρνιθα μέσα από ένα χάλασμα και τον ρώτησε : - Τι θα την κάμης την ψόφια όρνιθα; - Τι να την κάμω, είπε ο φτωχός, τα παιδιά μου πεινάνε, θα την... Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Προφήτης Ηλίας
Για τον Προφήτη Ηλία ήταν γνωστή η λαϊκή παράδοση πως οι βροντές που ακούονται, όταν βρέχη, είναι από το ποδοβολητό των τεσσάρων αλόγων του που σέρνουν την άμαξα. Ήταν αμαξάς, λένε, ο Προφήτης κι ανέβη στον ουρανό με τ' αλογά του. Ξωκλήση του Προφήτη δεν είχαν, λειτουργούσαν στον Άϊ Βαράση. [Για την πανελλήνια παράδοση και άλλα σχετικά με την λατρεία του Προφήτη βλ. Ν. Γ. Πόλιτη, Λαογραφικά σύμμεικτα... Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Γινατλίδκο κεφάλ' έχ'ς
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Λέγεται για τους πεισματάρηδες και ισχυρογνώμονες -
Γούλ' σειγίζνdαι και ο Γιάννς ξουρίζται
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Λέγεται όταν σε μνιά γενική ετοιμασία κάποιος ασχολείται περί μηδαμινά πράγματα, βραδυπορεί -
Γούλα τάχ' η Μαργιορίτσα, μόν' ο φερετζές της λείπει
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Λέγεται για κείνους πού φροντίζουν γιά δευτερεύοντα πολυτελή πράγματα, ενώ τούς λείπουν τά στοιχειώδη -
Γουρούνια κατεβάζ' πέ το Αζεργιανό
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Αεργιανό=βουνό του Π. Σκοπού. Όταν κανείς ροχαλίζει. Συνών. Βράζνα τα φασόλια