Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Μανούσος, Αντώνιος"
-
Νερό λαφρό σαν τ' απίδι
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Νηστεύει ο δούλος του Θεού, γιατί ψωμί δεν έχει!
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Νηστικός και δρέπανος
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Νιάτα χρυσά και λεβεντιά
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Νύχια δεν έχει να ξυσθή και να τον ξύσουν καρτερεί
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Νύχτα και μέρα της καρδιάς τα 'μάτια συντηρούσι
Μανούσος, Αντώνιος (1880)Ηγούν η αγάπη της ψυχής προφυλάττει το άτομον -
Ξάστερος ουρανός αστραπές δε φοβάται
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Ξένος πόνος ξώδερμα
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Ξέρει ο βλάχος τι είνε ο σφόγγος;
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Ξέρεις να πέρνης τον αέρα καθενός
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Ξέρεις το πι σου και το ρο σου
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Ξύλα κούτσουρα δαυλιά καμμένα
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Ο άνθρωπος είνε σαν την κίσσα, που ποτέ και τίποτε δεν τον ευχαριστεί
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Ο άνθρωπος πιάνεται από το λόγο κι ο γάϊδαρος απ' το καπίστρι
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Ο ακριβός κι ο ψέφτης, γλήγορα κάνουν παζάρι
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Ο γύφτος το γεβέντισμα για πανηγύρι το ΄χει
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Ο διάβολος σαν γεράση αγιάζει
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Ο ένας κακό χειρόβολο και ο άλλος κακό δεμάτι
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Ο έρωτας κάνει πρόθυμο κι αυτόνε τον οκνιάρη
Μανούσος, Αντώνιος (1880)Ερμηνεία: Τον οκνηρόν, τον τεμπέλη, τον ακαμάτι ..... Κρητική