Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παπανανιάδης, Ελευθέριος"
-
Σ σ' οσπίτ' ν ατ πεντικός κι αλευρούται
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896) -
Σ σό σέριμ μ' ντ έβαλες και τ σόμ πρόσωπό μ ντ άλειφες
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)Ερμηνεία: επί του αδίκως αιτούντος τι -
Σ' ωτί σ' κρικίν ποίσε ατο
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)Ερμηνεία: Παραινεί ίνα μη λησμονηθεί τι των διακελευομένων.Και απειλή. -
Τ' εκεινόν το κεφάλ να δεν κ' εξέρ και πάει η σογ γάμον να δεν τσι νύφες
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)Ερμηνεία: Επί των αναρμοδίως επεμβαινόντων που -
Τ' οκνεαρκον τ' οδαύδ τηγ Κερεκήν ειπεν “ας αλωνίζωμε”
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)Ερμηνεία: Επί κουτοπονήρων οκνηρών -
Τα γένεια τ' στη χαμελέτεν έσπρυσαν
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)Ερμηνεία: Επί γέροντος ουδεμίαν ικανότητα και εμπειρία έχοντος -
Τα λόγια 'ς σο σακκίν κ' εμπαίννε
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)Ερμηνεία: Εκάστη συμπερηφωνημένη πράξις δέον να συνοδεύηται δι εγγράφων νομίμων -
Ταβάρα (η)= ο εφιάλτης.
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896) -
Τη δεσπότ' τ' όνομαν και τη διακ η γούλα
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896) -
Τη μάννας ατ το γάλαν ας σο μυτί ατ έρθεν
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)Ερμηνεία: Επί του πολλά υποστάντος -
Το γαιδούρ' το καμ για τ' άλογον
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)Ερμηνεία: Οι πτωχοί και αδύνατοι καταπτέζονται πάντοτε από τους πλουσίους και ισχυρούς -
Το γεροντιάρικον το βούδ εγάλ τ' αυλάκ'
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)Ερμηνεία: Οι γεροντότεροι εμπειρότεροι -
Το καλόν πουλίν ας τ' ωβόν αθε κι αν τσιβίζ'
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)Ερμηνεία: Η ικανότης εν μικρά ηλικία κατά δηλοί ας γένεται -
Τογ κώλον ατ κι τερεί και ς σο Κιαγούρ ταγούν κεάν ς σα ξύλα πάει
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)Ερμηνεία: Επί των επιχειρούντων έργα ανώτερα των δυνάμεων τους -
Τον άρκον εδώκαν να εχασουλάεβεν το πετσίν κ' εκράτεσεν α σ' αμεακέα τ'
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)Επί των σφετεριζομένων παρακαταθήκην μικράς υπηρεσίας ένεκεν -
Τον κοσκινάν εποίκανε βασιλέαν κ' εκείνος ξαν αμόν τ' ελέπει χοντρά ξύλα έλεεν “και ντο καλά κόσκινα ήντανε”
Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)Ερμηνεία: Το φυσικόν ουπανεται