Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ."
-
Τον πιάσανε οι Πολλωνιάτες
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1959)Η παροιμία λέγεται όταν ένα τον εκμεταλλεύονται πολύ οι άλλοι. Τα παλιά χρόνια τα Πολλώνια ήταν αγροτική περιοχή με δυό σπίτια μόνο. Οι κάτοικοι ήσαν πολύ φτωχοί. Όταν ερχότανε κανένας από το πέρασμα των Πολλωνιών για την ... -
Άγιος Σπυρίδων
Του Άϊ Σπυρή (= Άγιος Σπυρίδωνος) έχω ακουστά πως ένας μια φορά έκανε σπορειό στη ράχη του Ξερόκαμπου (= τοποθεσία προς τα δυτικά από το χωριό). Ήρχε ένας αέρας κ' επήρε τα βούδια μαζί με το σύνεργο (= άροτρον και ζυγός) και τα επήε μακριά στη ράχη στα Μεροβίδια = Μεροβίγλια Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963) -
Του βρενίμου τα χαπάρκα οι πελλοί τα κουβαλούσα
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1960) -
Του βρενίμου χάρασσε, τσιέ του Πελλού μολόα
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1960)Συλλογή μαθήτρια Μακρίδου Ευδοκία, τάξις ΣΤ -
Του κοριού το αίμα έχω
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)Τη λέει αυτός που οι άλλοι δεν προτιμούν δεν του δίδουν σημασία -
Του νοικοκυρού το μάτι κοπριά 'ναι στο χωράφι
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958) -
Του παπά το πετραχήλι ποταμός είναι και χύνει
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958) -
Του σκύλου το ράδι το 'βαλα σαράντα χρόνια στο καλαμουκάνι κι όταν το 'βγαλα το ίδιο ήταν πάλι
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)Ράδι = ουράδι -
Του χωριάτη το σκοινί μονό δέ φτάνει και διπλό περισσεύει
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962) -
Τους βρενήμους τα χαπάρκα οι πελλοί τα κουβαλούν
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1960) -
Τράβα και ας μη θέλω
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958) -
Τρώγονται σαν το σκύλλο με τον κάτη
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958) -
Τρωγόσαστε σαν τα κακά προγόνια
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1960)Όταν τ' αδέρφια μαλώνανε, τους [το] έλεγε η μάννα τους