Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Λιουδάκη, Μαρία"
-
Η καμήλα την καμπούρα της δε βλέπει και των αλλωνών, κοιτάζει
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Το λεν σε κείνους που έχουν ελαττώματα κι όμως κοροϊδεύουν -
Η κότα είναι ρίξε μ', να σ' ρίξω
Λιουδάκη, Μαρία (1940)Δηλαδή όσο τρέφεις την όρνιθα τόσο γεννάει -
Η κοιλιά με τ΄ άντερα μάχεται
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Όσο και να μαλώσουν οι συγγενείς δε μπορεί να χωρίσουν -
Η κοιλιά χορταίνει και το μάτι δεν χορταίνει
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Το λεν όταν κάποιος δεν αρκείται στα πολλά που έχει παρά θέλει κι άλλα -
Η κοχή τση γάτος ως τον αχερώνα
Λιουδάκη, Μαρία (1940)Το λένε για κείνον που βιάζεται κι ύστερα κουράζεται και μένει -
Η λευτεργιά βασίλειο, κι η παντριγιά καδενα, διάλεξ' αγαπημένο μου, απου τα δυο το ένα
Λιουδάκη, Μαρία (1939) -
Η μάνα 'ναι γλυκό βοτάνι κι όπου τήνε βάλλεις γιάνει
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Η μάννα γεννά, κι η μοίρα μοιράζει
Λιουδάκη, Μαρία (1940) -
Η Μάρω πόξ' απ' το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει
Λιουδάκη, Μαρία (1940) -
Η μιά πόρτα κλείνει, η άλλη ανοίγει
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Το λένε για όσους χάσουν τη δουλειά τους και βρούν απ' αλλού -
Η μοίρα μου τον άντρα μου καλό να μου τον έυρη πάλι και βρεί μου τον κακό ίντα μπορώ να κάμω
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Ο σύζυγος αν είναι κακός δε διορθώνετα -
Η μοίρα μου τον άντρα μου καλό να μου τον κάμη
Λιουδάκη, Μαρία (1939)