Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 711-730 από 757
-
Του ύρεύει να παρεδοθεί, μbρό 'πίσου τζο 'γρεύει
(1951)Ερμηνεία: Όποιος θέλει να παντρευτεί, μπρος πίσω δεν κοιτάζει. Ο γάμος δε χρειάζεται πολλή σκέψη. Παραδίνομαι= παντρεύομαι -
Τού 'ά 'ινεί βόϊδιν dό μουσκάρι, 'ς τό κόπριν dου έν bαού
(1951)Τό μοσχάρι πού θά γίνει βόδι, από τήν κοπριά του φαίνεται. Από μικρός δείχνει κανείς τί θά γίνει -
Τού χα ειπείς κατένκες τα του χα 'κουσ' τζο κατένκες τα;
(1951)Αυτό που θα πείς το ήξερες, αυτό που θ' ακούσεις δεν το ήξερες; -
Τρώς ζ΄ναίκας σου τον gω
(1951)Τρως της γυναίκας σου τον κώλο. Τόλεγαν περιφρονητικά σε κείνους που ανακατεύονταν σε ξένες δουλειές. Σα να πούμε : Άντε στη γυναίκα σου ! Κοίτα τη στραβομάρα σου και άσε μας ήσυχους ! -
Τσάπ' 'α φυσήσει ο άνεμος, κωθει απιτσεί τη μερά
(1951)Όπου θα φυσήσει ο άνεμος, γυρνά από κείνη την μεριά. Για τους ανθρώπους που αλλάζουν εύκολα γνώμη -
Τσάπ' είνdαι πουά κουμανdάροι, 'ς τα σερε τουν έργον τζο 'ρτσεται
(1951)Όπου είναι πολλοί κουμανταδόροι, από τα χέρια τους δε βγαίνει δουλειά -
Τσάπ' είνdαι πουά μαμούκτες, για το σεριν dου, για το ποράδιν dου μαχτσουμού 'α βgάλουνε
(1951)Όπου είναι πολλές μαμές, ή το χέρι ή το ποδάρι του παιδιού θα βγάλουνε -
Τσάπου 'α φυσήσει αν άνεμος, γρατϊέ σε μένα
(1951)Όπου να φυσήσει ένας άνεμος, αντρικρίζει σε μένα. Το λένε με παράπονο οι άτυχοι, ότανόλα ξεσπάνε απάνω τους -
Τσάπου ά δώσει, ά βgάλει θάλι
(1951)Όπου χτυπήσει, θα βγή πέτρα. Για τους άτυχους. Η μεταφορά από το σκάψιμο, όταν κανείς αντι για χώμα βρίσκει πέτρες. Ποντ. Δ. Π. αρ. 255 :Όθεν εντώκεν, τ' εμπροστά τ' λιθάρ' εξέβεν -
Τσάπου ά σηκώσουν ά θάλι, βgαίνας πό 'πουκάτου
(1951)Όπου θα σηκώσουν μια πέτρα, βγαίνει από κάτου. Σ' εκείνους που ανακατώνονται σ' όλες τις ξένες δουλειές. Ποντ. Δ. Π. αρ. 275, Όποιον λιθάρ' σ' κώτς αν' ατός αφκά ευριέται -
Τσάπου παρπατεί το ποτάμι, απιτσεί 'α πεις νερό
(1951)Όπου περπατεί το ποτάμι, από κει θα πιείς νερό -
Τσάπου τζ' ομdϊέζεις 'ς τον τζαλού, βgαίν' αν 'αγός
(1951)Από το χαμόκλαδο που δεν περιμένεις, βγαίνει ένας λαγός -
Τσάπου τζο ίνεται γαπούλι η ευσή σου, μη εξούσαι σον άνεμο
(1951)Ερμηνεία: Όπου δε γίνεται δεχτή η προσευχή σου, μην προσεύχεσαι τ΄ανέμου (μάταια)