Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Μανωλακάκης, Εμμανουήλ"
-
Κάτσα-κάτσα παπα(δ)ιά=χρυσαλίς.
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1892) -
Κάττης νηστικιασμένος κρομμυ(δ)όφυλλα καταπίνει
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893) -
Κάτω κάθητο κι' απάν' ευρέθη
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί των απροόπτας ακουόνταν φοβεράν είδησιν -
Καθ' ένας το 'πόπλωμα, για λό(γ)ου του το σύρνει
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1896)Πείθονται άπαντες τω συμφέροντι -
Καθρέφτη καθρεφτάκι μου, ως με θωρείς θωρώ σε
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1896)Ερμηνεία: Ότι η φιλία είνε αμοιβαία -
Καθρέφτη Μ'ως με θωρεί σε θωρώ
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893) -
Καθώς δείχτ' η φλάσκα μή(τ)ε 'φέτος Λαμπρή μή(τ)ε του χρόνου Πάσκα
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Καθώς η(γ)όρασε πουλεί
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί της ευτελώς πωλούντων πράγματα, άτινα προσεκτήσαντο εν καταχρήσεις -
και με τα παραπόταμα, οι ποταμοί κινούσιν
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί των συμβοηθουμένων -
Και το καλό πουλί απού τ' αυγό κιλαδή
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ότι ο ικανός εκ ισότητος φαίνεται -
Καινούριο μου καλάθι και που να σε κρεμάσω
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Ότι τα νεοφανή προσφιλέστατα -
Καινούριον μου καλάθι, και που να σε κρεμμάσω
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1896)Ερμηνεία: Ότι τα κοινά προτιμώνται -
Κακό το εί(δ)ε και δεν ίχη νύχια να ξυστή
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί των άνευ προστάτου -
Κακό το είαν τα πόια που 'χουν κακή κεφαλή
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Είαν ή είδαν, πόια ή πόδια -
Κακός νεκρός που κείθεται κι' αυτώνει
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί δυσκόλας κατορθουμένων -
Καλός κακός ο χοίρος μας αμ ήβγε χαλαζιάρης
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί των ανελπίστως αναδεικνυομένων κακών