Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Σάρρος, Δημήτριος Μ."
-
Του Οβρίου τα γένεια σπίζουν τα βαένια, του Οβρίου τα μ'στάκια σπίζουν τα σοκάκια
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Είναι και παιδικό ασμάτιο -
Του πήρε ως και το σφουγγάρι απ' το μύλο
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Ερμηνεία: Ίδια επί γονέων προικιζόντων τας θυγατέρας των παρά τας δυναμεις των -
Του φώναξε τα εξ' αμάξια
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893) -
Τρία είναι τα κακά του σπιτιού : ο καπνός, οι σταλαξιές κι η κακή γυναίκα
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893) -
Τσφούλης λέγεται εν Ηπείρω ο Δαίμων.
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893) -
Τώρα είν το νερό ζεστό και το ποτάμ' σιγαλό
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Ερμηνεία: Επί άρσεως των δυσχερών και πάσης ευκολίας προς επιτυχίαν -
Τώρα ηύρα τώρα πήρα
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Ερμηνεία: Επί των ιδιοτρόπως η εν γεροντική ηλικία νυμφευομένων -
Τώρα το κηρί είναι ακριβό ας είν' κι ακέρωτος
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Ερμηνεία: Ευφυολογικής εις τους τα ευτελέστατα επαγγελομένους κυρίους δε προσαρευομένους ως βοηθούς αθιγγάνους -
Υπήγε νύφη του Χριστού
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Ερμηνεία: Δια τας εν ώρα γάμου υνησκούσας παρθένους -
Φαντασία ή ήσκιος ή μόρα= Ο εφιάλτης.
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893) -
Φκειάνομε καλυβάκια
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Ερμηνεία: Αστεϊζόμεθα, παίζομεν εκ των μικρών καλύβων, εκ ξύλων ή πέτραν ας κατασκευάζουν τα παιδία παίζονται -
Φωνάζ' ο κλέφτς να φύγ' ο νκοκύρης
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)