Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος"
-
Τί σέ λείπ' κέλ' ; Μαργαριταρένια σκούφια!
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια κείνους, ποη, ενώ πάσχουν στήν ζωή τους, ζητούν ταδύνατα. Αυτοί είναι πάντοτε μακρυά από τήν πραγματικότητα, όπως ο κασίδης ποη φανταζότανε πως τίποτε άλλο δεν τούλειπε να ζητήσει εξόν από τη μαργαριταρένια σκούφια -
Το αίμα νερό δέ γίν ται
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΟι συγγενείς όσο κιάν μαλώσουν, πάντα θαγαπηθούν -
Το γαρόφαλου στ' αυτί, κ' η κασσίδα στην κορυφή
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια τον αναξίως περήφανο -
Το γινάτ' βγάζ' το μάτ'
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΤο πείσμα πάντοτε βλάπτει και όσοι επείσμωσαν, πάντοτε κακόπαθαν -
Το γουδί το γουδοχέρ'
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια εκείνους που πάντα αντιμιλάνε και λένε και ξαναλένε τα ίδια. -
Το γραμμένο άγραφο δε γίνται
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΕρμηνεία: Το πεπρωμένο του κανένας να τ' αποφύγει είναι αδύνατο -
Το είπι η γυναίκα, το είπι κι ο Θεός
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΤο πείσμα της γυναίκας μοιάζει με το θέλημα Θεού -
Το Θεό πε το νου τον βρήκαν
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΗ κάθε δουλειά θέλει σκέψη. Τίποτε δε γίνεται δίχως σκέψη. Η πολλή σκέψη βρήκε και το Θεό -
Το κουσούρ' δα τόχ' και τη παπά η θυγατέρα
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια σφάλματα ασήμαντα που μπορεί να τάχει και ο πιο ξεχωριστός άνθρωπος. Η θυγατέρα του παπά στα χωριά έχει πάντα κάποια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στα κορίτσια. Κουσούρ' λ.τ. σφάλμα, ελάττωμα -
Το πανί πε τη γούγια τ' φαίνται
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΗ αξία μιας οικογένειας από τα παιδιά της φαίνεται. Από τα παιδιά σχηματίζει ο κόσμος ιδέα για τη μάννα και τον πατέρα -
Το πολύ το Κύριε ελέησον, το βαρυέται κι ο παπάς
Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος -
Το σίδερο όσο ένε χεστό δέρνεται
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΟ μικρός από μικρός διδάχνεται και παιδαγωγιέται -
Το σκυλί που γαυγίζ' δε δαγκάν'
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια κείνους που είναι φωνακλάδες. Αυτοί ξεθυμαίνουν με τις φωνές και παύει ο θυμός τους και η οργή τους χωρίς να κάνουν κακό