Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παπαϊωάννου, Κ."
-
Όποιος χέση στη θάλασσα, δεν το βρη στ' αλάτι
Παπαϊωάννου, Κ. (1914)Ότι το κάνου συμφέρον είναι s' ίδιον -
Όπου κάθεται βρωμάει κι΄όπου περπατεί μυρίζει
Παπαϊωάννου, Κ. (1914)Ερμηνεία: 'Οτι η φιλοευνία αμείβει τον εργαζόμενον -
Όσο ο νους μου στο ζευγάρι, τόσο να χαθούν τα Βόιδα
Παπαϊωάννου, Κ. (1914)Προς τους αμελούντας τα ίδια έργα -
Ότ' έχω ατός μου, το λέου του γείτονά μου
Παπαϊωάννου, Κ. (1914)Τα εμά κατά τοις άλλοις αποδίδωμι 'ς κατηγορώ αυτών -
Πές μου μέ ποιόν πάς, νά σού πώ ποιός είσαι
Παπαϊωάννου, Κ. (1914) -
Σαν τα μάραθα
Παπαϊωάννου, Κ. (1914)Ερμηνεία: Ταυτοσήμως τη “σαν τα χιόνια”, αμφότεραι επί των διά χρόνου συναντωμένων, ενίοτε μετ' ειρωνείας, ενίοτε δε μετά τινος μεμψιμοιρίας -
Σαν τα μάραθα ήλθες
Παπαϊωάννου, Κ. (1914)Ερμηνεία: Ταυτοσήμως τη “σαν τα χιόνια”, αμφότεραι επί των διά χρόνου συναντωμένων, ενίοτε μετ' ειρωνείας, ενίοτε δε μετά τινος μεμψιμοιρίας -
Στον κακόν άντρωπο πέτα κι' από το κουρέλλι σου
Παπαϊωάννου, Κ. (1914)Φεύγε τους φαύλους πάση θυσία -
Τα κακοσυγούρευτα τα σκυλλιά τα τρώνε η αταξία
Παπαϊωάννου, Κ. (1914)Ενάγεται αχρηστίαν και απώλειαν -
Το γαρούφαλλο στ' αυτί κι' η κασίδα στην κορφή
Παπαϊωάννου, Κ. (1914)Ερμηνεία: Επί το ουχί κατά την αξίαν κ' τοίς πόροις διαιτωμένων -
Το γουρούνι πρόβατο δε γένεται
Παπαϊωάννου, Κ. (1914) -
Το ξυνό αγγειό χαλάει του αυτό του
Παπαϊωάννου, Κ. (1914) -
Το ρόιδο κάνει αγκάθι κ' τ' αγγάθι κάνει ρόιδο
Παπαϊωάννου, Κ. (1914)Εκ κακώ πατρός αγαθός υιός και τανάπαλιν -
Το σκοτάδι δεν είν' αλάργα, κλείσ' τα μάτια σου ναν το ιδής
Παπαϊωάννου, Κ. (1914)