Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Κοντοπάνος, Α."
-
Ιπέρσ' ικάηκι, ιφέτου μύρ'σι
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ερμηνεία: Επί πραγμάτων άτινα έχασαν την επικαιρότητά των -
Ισύ b' γιαλάς, αφένd' δισπότ' ισύ το εις του λιάρου του κ' τάβ' κι του γ'ρουνουτσάρ'χου
Κοντοπάνος, Α. (1915)Διδάσκει ότι πάντοτε ο γέλως παρέχει υπονοίας. Προήλθεν εκ διηγηματίου καθ' ο εκκεντρικός τις πτωχός απολέσα “του λιάρου του κ' τάβ' κι τα γ'ρουνουτσαρχα” και αναζητών αυτά μετά κλαυθμηριστριών ενεποίησεν εις τον Δεσπότην ... -
Ισύ b' γιαλάς, αφένd' δισπότ' ισύ το εις του λιάρου του κ' τάβ' κι του παλιουτσάρ'χου
Κοντοπάνος, Α. (1915)Διδάσκει ότι πάντοτε ο γέλως παρέχει υπονοίας. Προήλθεν εκ διηγηματίου καθ' ο εκκεντρικός τις πτωχός απολέσα “του λιάρου του κ' τάβ' κι τα γ'ρουνουτσαρχα” και αναζητών αυτά μετά κλαυθμηριστριών ενεποίησεν εις τον Δεσπότην ... -
Κ' ιγώ ισένα δεν dιριάζ'
Κοντοπάνος, Α. (1915)Επί ανακολουθιών. Εκ τινός μύθου καθ' ον ανήρτις ακούσας τυχαίως την συζυγόν του νάλεγη εις ξένον άνδραξα κ' ιγώ ισένα επέμενε να μάθη παρ' αυτής τι εκείνος της είχεν είπει πρότερον. Είς όλας της δε τας ψευδείς εξηγήσεις ... -
Κ'τσοί στραβοί στουμ bανταλέημουνα
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Κάηκ΄ ο βράκαρους κουμπάρε – κι αυτό του ξέρου
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ερμηνεία: Επί των καυχωμένων ως γιγνωσκόντων πολλά -
Κάθ' άλουγου 'μ bληγή τ' κλαίει
Κοντοπάνος, Α. (1915)Έκαστος ενδιαφέρεται δια την ιδίαν τύχην, αδιαφορών δια την των άλλων -
Κάθ' ιπέρ'σ' κι καλύτερα κάθ' ιφέτου κι χειρότερα
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Κάθι bόδιου γιά καλό
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Κάθι δ'λειά μι τουγ κιρό τ'ς κι ου κουλιός τουν Αύγουστου
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Κάθι μέρα Πασκαλιά δεν είνι έρχιτι κι σαρακουστή
Κοντοπάνος, Α. (1915)Η τύχη δεν είναι πάντοτε ευνοίκή -
Κάθιτ' η πουμπή στου δρόμου κι γιαλάει τους διαβάτις
Κοντοπάνος, Α. (1915)Προς φαύλον τολμώντα να σκώψη άλλου -
Κάθιτι σα γάτα βρι(γ)μέν'
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Κάλή είν' η νύφ' μας, μ' είνι ψιχά γκαβή
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Κάλλια αργά παρί πουτέ
Κοντοπάνος, Α. (1915)