Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Κοντοπάνος, Α."
-
Θέλ' βουζίλις να chκουθή
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Θέλ' κι ο μούτσιους καφέ να πάν' μι τα γιαλάδια
Κοντοπάνος, Α. (1915)Επί εγειρόντων αξιώσεις πολύ υπερτέρας της αξίας των -
Θέλ' πέτσινου βρακί κι σιδερένιου γ κώλου
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Θέλ' ς ρούφα κι άρμιγι θέλ' ς άρμιγι κι ρούφα
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Θέλ'ς αλιυρουτένdουμα; Θέλ'ς dουdουκ'λούρα;
Κοντοπάνος, Α. (1915)Επί προσβαλλόντων δήθεν προς εκλογήν πράγματα ευτελή όχι πολύ διάφορα απ' αλλήλων -
Ίσια μι τα γιαλάδια αφένd' Δισπότ'
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ενέχει λογοπαίγνιον, διότι το “ίσια μι τα γιαλάδια”, όπερ σημαίνει τον περί την δύσιν του ηλίου χρόνον (=όταν έρχωνται τα γιαλάδια, όπως το: όνda βγαν'ν τα γιαλάδια= με την ανατολήν του ηλίου) ευκόλως παρέχει και έννοιαν ... -
Ιγώ να μή σ' δίνου κι άς λέν' ου κόσμους
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Ιδώ δεν τσύν εμbαζαν στου χουριό αυτός γύριυι τ' παπά του σπίτ'
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Ιδώ ν' ερ'ξι γ' κάππα
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ερμηνεία: Επί του μονίμως παραμένοντος εν τινι τόπω, συνήθως όχι επί καλής σημασίας διότι οι τοισύτοι απετέλουν εξαίρεσιν του γενικού κανόνος της μεταναστεύσεως των Ηπειρωτών -
Ιδώ σι θέλου κάβουρα να πηδάς τα κάρβουνα
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ερμηνεία: Επί δυσχερείς περιστάσεις -
Ιδώ του λύκου γλέπουμι κι ν' συμbλή τ' γυρεύουμι
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Ικατό chκουπιές σι ξένουγ κώλου τί είνι;
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ερμηνεία: Επί υποτιμήσεως των παθημάτων των άλλων -
Ικεί κι ου κάβουρας ικεί κι του ζ'μί τ'
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Ικεί π' κριμούσαν οι αρχόνd' τ' άρματα κριμούν οι γύφτ' τ' άργανα
Κοντοπάνος, Α. (1915)Επί καταπτώσεως -
Ιξήνd' αξίζ' τ' άλουγου κ' ιβδουρήνda του σαμάρ'
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ερμηνεία: Επί πολυτίμου εξαρτήματος ευτελούς πράγματος -
Ιπέρσ' ικάηκι, ιφέτου μύρ'σι
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ερμηνεία: Επί πραγμάτων άτινα έχασαν την επικαιρότητά των -
Ισύ b' γιαλάς, αφένd' δισπότ' ισύ το εις του λιάρου του κ' τάβ' κι του γ'ρουνουτσάρ'χου
Κοντοπάνος, Α. (1915)Διδάσκει ότι πάντοτε ο γέλως παρέχει υπονοίας. Προήλθεν εκ διηγηματίου καθ' ο εκκεντρικός τις πτωχός απολέσα “του λιάρου του κ' τάβ' κι τα γ'ρουνουτσαρχα” και αναζητών αυτά μετά κλαυθμηριστριών ενεποίησεν εις τον Δεσπότην ... -
Ισύ b' γιαλάς, αφένd' δισπότ' ισύ το εις του λιάρου του κ' τάβ' κι του παλιουτσάρ'χου
Κοντοπάνος, Α. (1915)Διδάσκει ότι πάντοτε ο γέλως παρέχει υπονοίας. Προήλθεν εκ διηγηματίου καθ' ο εκκεντρικός τις πτωχός απολέσα “του λιάρου του κ' τάβ' κι τα γ'ρουνουτσαρχα” και αναζητών αυτά μετά κλαυθμηριστριών ενεποίησεν εις τον Δεσπότην ...