Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Ιωαννίδης, Ε."
-
Κουκουνάριν τον ταΐζουν
Ιωαννίδης, Ε. (1939) -
Μια σταλαματικά νερό στη θάλασσα.
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Μιάν της μιας που 'λαχες, σύντεκνε, δεν έχομεν τυρίν κομμένο
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Μωρού κ' αγίου μην τάξης κιαν τάξης, μη γελάσης
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Μωρού κι αγίου μην τάξης κι αν τάξης μη γελάσης
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Να κι εμέν' 'ενα σφάκελο
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Να μη στάξ' η νοριά του
Ιωαννίδης, Ε. (1939) -
Να τον κάμω, και να βγ' η ψη μου.
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Ντροπή στο σύντεκνο να μην έχωμεν τυρί κομμένο
Ιωαννίδης, Ε. (1876)(Ιστορ. φιζαρ. Μαλαματούς: Θέλεις καφέ- οχ- να(;) ολίγη διάθεσις προς περιποίηση) -
Ο βοσκός σαν ξεβοσκίση, αλλοίμονον στους βοσκούς κι ο Χριστός σαν τουρκέψη, αλλοίμονον στους Χριστιανούς
Ιωαννίδης, Ε. (1876)δια τους Τουρκοκρήτας -
Ο σκύλος τάζει της σκύλας φούρνους με καρβέλια, ως που να την γελάση κ' ύστερα τίποτε
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Ο σύντεκνος επέθανε, το μύρος εποδιάβη
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Ο ταμαχιάρης δεν είναι ποτέ καλό
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Ο Τούρκος την φιλία στα γόνατα την έχει
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Όποιος κάνει τον σταυρόν του, άρματά 'χει στο πλευρόν του.
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Όπου τάζει και γελά δεν είν άνθρωπος
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Οπό 'χει σύντροφον, εχ' αφέντη
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Πάει, πουλάκι* μου η σφουρίχτρα σου
Ιωαννίδης, Ε. (1876)Με * ο Ιωννίδης σημειώνει τις λέξεις που αντικαθιστούν άλλες άσεμνες. Π.χ. εδώ, ίσως: μουνάκι. -
Ποιος είδε Τούρκινο σπαθι και Βενετσάνου κρίση
Ιωαννίδης, Ε. (1876) -
Πολύ χωράφιν ελίος σπόρος και πολύς σπόρος ελίον χωράφι.
Ιωαννίδης, Ε. (1876)