Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Μαρινάτος, Σπ."
-
Τα ρούχα μ ώχουνε τιμή κι εγώ τιμή δεν έχω
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Επί αναξίου ανθρώπου, εις ου τας χείρας εμπίστουσι καλοτυχίαι και μεγαλαυχεί, ενώ είναι εσωτερικώς μηδέν -
Τα ρούχα μ' έχουνε τιμή κ' εγώ τιμή δεν έχω
Μαρινάτος, Σπ. -
Ταγώγι ξυπνάει τον αγωγιάτη
Μαρινάτος, Σπ. -
Την λύπη της πάσα καρδιά μονάχη την γνωρίζει
Μαρινάτος, Σπ. -
Την στέγνωξε
Μαρινάτος, Σπ. (1921) -
Της αδικάς το γέννημα σε ποντισμένο (βροντισμένο) μύλο
Μαρινάτος, Σπ. -
Τι θέλεις την νοικοκυρά εις τ' αδειανό το σπίτι
Μαρινάτος, Σπ. -
Τι το θέλεις το κοντάρι σαν δεν βαρείς τον καβελλάρη
Μαρινάτος, Σπ. -
Τί τα θέλεις τα χωράφια να χουν ψίλιθρα αγκάθια
Μαρινάτος, Σπ. -
Το 'κανε παλάτι το σπίτι του
Μαρινάτος, Σπ.Ερμηνεία: Επί δυστυχήματος μέλλοντος να επιφέρη εις τινά οικογένειαν καταστραφών -
Το διάφορο ξυπνάει το ναύτη
Μαρινάτος, Σπ. -
Το δικό μου τ' όνομα να το συ γειτόνισσα
Μαρινάτος, Σπ. -
Το κακό γυρεύ' ο Γιάννης το κακό θε να τον εύρη
Μαρινάτος, Σπ. -
Το καλό αρνί βυζαίνει δυο μαννάδες
Μαρινάτος, Σπ. -
Το καλοκαίρι διορίζει και τον χειμώνα καρτέρει
Μαρινάτος, Σπ. -
Το κλψε τα ήπατα
Μαρινάτος, Σπ.