Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Μαρινάτος, Σπ."
-
Στην αναβρεξιά καλό ναι και το χιόνι
Μαρινάτος, Σπ. -
Στων αμαρτωλών τις χώρες κι' Αρδαβάνης επίσκοπος
Μαρινάτος, Σπ.Σημ. Εν Κεφαλληνία υπήρχε οικογένεια μικρών και ασυνέτων καλουμένων Αρδαβάναι -
Στων αμαρτωλών τις χώρες το Μαγιάπριλο χιονίζει
Μαρινάτος, Σπ. -
Τ' άλογο το πληγωμένο από μακρυά βλέπει τη μύγα
Μαρινάτος, Σπ. -
Τ' ακριβού τα χρήματα σε χαροκόπου χέργια
Μαρινάτος, Σπ. -
Τ' απερπισμένο κάτεργο σ' ένα καλό λιμάνι
Μαρινάτος, Σπ. -
Τ' αψύ ξίδι τ' αγγειό του βλάβει
Μαρινάτος, Σπ. (1918) -
Τ' είν' ο κάβουρας τ' είν' και το ζουμί του
Μαρινάτος, Σπ. -
Τα γυρίζω
Μαρινάτος, Σπ.Ερμηνεία : Τα καταφέρνω να ζω. Σημείωση : Η παρομοίωσις προφανώς ειλημμένη εκ του ναυ τι κούβιου. Τα γυρίζω εννοείται τα παννιά κατά πάσαν πιθανότητα -
Τα δικά σου αμπέλια φράξε τα ξένα μη γυρεύης
Μαρινάτος, Σπ. -
Τα κακώς συναζόμενα εις κακάς αποθήκας
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Παροιμία εις της γραφής συνώνυμος της διαβολομαζώματα - ανεμοσκορπίσματα -
Τα λόγια σου με χόρτασαν και το ψωμί φα το
Μαρινάτος, Σπ. -
Τα ρούχα μ ώχουνε τιμή κι εγώ τιμή δεν έχω
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Επί αναξίου ανθρώπου, εις ου τας χείρας εμπίστουσι καλοτυχίαι και μεγαλαυχεί, ενώ είναι εσωτερικώς μηδέν -
Τα ρούχα μ' έχουνε τιμή κ' εγώ τιμή δεν έχω
Μαρινάτος, Σπ. -
Ταγώγι ξυπνάει τον αγωγιάτη
Μαρινάτος, Σπ. -
Την λύπη της πάσα καρδιά μονάχη την γνωρίζει
Μαρινάτος, Σπ. -
Την στέγνωξε
Μαρινάτος, Σπ. (1921)