Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Αυτνού τ' του πήρι του βρακί!
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμία Σημαίνουντα ότι αυτόν τον σέρνει η γυναίκα. Υπακούει τυφλώς εισ' την γυναίκα του -
Αυτνούς μην τς πράξιτι, είν' καβαλλάρδ'ς στου Γριβιά
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμιώδης φράσις, λεγομένη διά τους διανύοντας τον μήνα του μέλιτος νεονύμφους -
Αυτό είνι ζούδιου συμπέρασμα!
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Είναι φαντασιώδες πράμα που δεν μπορεί να το ξηγήση κανείς -
Αυτό είνι λύσι μ' απού δω κι δέσι μ' απού κει
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Όταν τις ευρίσκεται εν εξαρτήσει και δουλεία και μόνον κύριον αλλάσσει -
Αυτό θα γέν'! Σαν αλάχ', του λεν οι βλάχ'
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Εκφράζεται ακράδαντος πεποίθησις περί της πραγματοποιήσεως γεγονότος ή υποθέσεως -
Αυτός έχ' καρδιά μαλαματένια
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925) -
Αυτός είν' ου διάολος μι τού κουλουκ'θάκ'
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Ερμηνεία: Πονηρός και κακός άνθρωπος -
Αυτός είναι για να σενηστάζουν οι άλλοι
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)Ερμηνεία: Προκειμένου περί ανηθίκου ή γελοίου περί του οποίου πολύς λόγος γίνεται, όχι βέβαια εύφημος