Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παρχαρίδης, Ι. Α."
-
Ασσό ποτάμ' εδεάβα, κι ασσό γιρμάκ μη συ πορώ να δεαβαίνω;
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Ερμηνεία: Επί μικρών δυσχερειών, ας πρόκειται να υπερνικήση, τις κατά τινα επιχείρησιν, αφού τας μεγαλυτέρας δυσχερείας υπερνίκησε; -
Βερεσιάν κρασίν πού πίν', δύο φοράς μεθύ' (μίαν όνταν πίν' καί μίαν όνταν θα δί' τά παράδες)
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Μετάφράσθη έκ τής τουρκικής -
Γράφε και σβούνε
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1880) -
Δαρμός, αγιασμός
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Επί περιστάσεως καθ' ήν κτυπώμενος τις σωφρονίζεται (συνήθως επί παιδιών) -
Δι΄ ο Θεός τα φόβατα, που κ' έχ' δόντεα να τρώει άτα
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Επί πλουσίου μη γνωρίζοντος να κάμνη καλών χρήσιν του πλούτου του -
Δος καματερόν κ' έπαρ' νοικοκύρ'
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου εργατικού μεν, άλλ' ανικάνου να διοική οίκον -
Έντρισεν το συκοκούρ' σαγ σούν καστανοκούρ'
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Επί παρθένου προβεβηκνία ηλικία υπανδρεωθείσης γέροντα -
Έτον και παντέμμορφος, έρθεν κι΄όνταν έβρεχεν
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Ερμηνεία: Επί συμβάντος ουχί τόσον καλού, γενομένου και εις ακατάλληλον ώραν. Κυριολεκτικώς επί νύμφης -
Εγδήν πελεκά
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Επί απροσεκτούντος και άλλ' άντ' άλλων αποκρινομένου. Συνοδεύεται από κείμενο. -
Εδώκανε σε πρόσωπον, θελτς κι' αστάρ
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Προς τον καταχρώμενον τη υπομονή άλλου και λαμβάνοντα θάρρος εις μεγαλυτέρα απειθεία. Πρόσωπον = το επάνω μέρος του φορέματος, αστάρ = η φόδρα, δίγω πρόσωπον = δίδω θάρρος, η φράση εσχηματίσθη εν είδει λογοπαιγνίου -
Εκυλίε το κουτί κ' επή' εύρε το πώμα
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Επί ανθρώπου επιτυχόντος συνέταιρον ή φύλον ομοίον του κατά τα ήθη -
Εκυλίεν το κουτίν και ηύρεν το πώμαν
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Επί ανθρώπου επιτυχόντος συνέταιρον ή φύλον ομοίον του κατά τα ήθη -
Εμπροστά φουρνίν κι' οπίσ' σουβλίν
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886) -
Επήεν να φτάη κέρατα, εχάσεν και τ' ωτία
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου όστις επιδιώκην μεγάλα, αποβάλλει και τα μικρά, άπερ είχεν -
Επιάσα είναν κλέφτεν. Έπαρ' τον κι έλα. Κ' έρται. Άφς άτον κι έλα. Κι αφίν' με
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου περιπλεχθέντος εις υπόθεσιν η αυτός διενέργησεν, άλλως επικερδή ούσαν -
Εύκαιρον σακκίν ολόρθα κι στεκ
Παρχαρίδης, Ι. Α. (1886)Ερμηνεία: Επί πεινώντος, μη δυνάμενου να εργάζηται ή να περιπατή