Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παναγιωτόπουλος, Σπ."
-
Αφέντη! Αφεντιά και τράγια ψώρα!
Παναγιωτόπουλος, Σπ.Αφέντη! (λέγει ο δούλος προς τον κύριον του θέλων να του ειπή κάτι) -Αφεντιά και τράγια ψώρα!(να σε πιάση) απαντά μετά δυσαρεσκείας ο κύριος υβρίζων και καταραμένος αυτόν. -
Έλα, παπούλη, να σου δείξω τ' αμπελοχώραφά σου!
Παναγιωτόπουλος, Σπ. -
Εμείς οι Βλάχοι όπως λάχη!
Παναγιωτόπουλος, Σπ. -
Η ζήλια να' είταν ψώρα, θα γιώμιζ' όλ' η χώρα
Παναγιωτόπουλος, Σπ. -
Η πομπή στο δρόμο κάθουνταν κι' ούλους τους αναμπαιζε
Παναγιωτόπουλος, Σπ. -
Ή του ύψου ή του βάθου!
Παναγιωτόπουλος, Σπ.Επί του ριψοκινδυνεύοντος και πάντα, ωστέ τινά χάση, κο ακάν τινά ανυψωθή -
Και τα καλά (ευτυχίας) δεχούμενα και τα κακά (δυστυχίας) δεχούμενα
Παναγιωτόπουλος, Σπ. -
Κλούβια κι' άπιαστα!
Παναγιωτόπουλος, Σπ.Λέγεται όταν ευρίσκαν τι τι, το απορίπταν εκ φόβου μήπως είναι μάγια ή σατανικόν -
Με το νου αξαίν η κόρη, με τον ύπνο η ακαμάτρα
Παναγιωτόπουλος, Σπ. -
Μήπως έρριξα 'ς τάστρα για να σου είπαν αν θα ζήση ή θα πεθάνη;
Παναγιωτόπουλος, Σπ.Μαντεύω δια των άστρων -
Ο αγουροφάγος έφαγε, ο γουρμοφάγος δεν έφαγε
Παναγιωτόπουλος, Σπ. -
Ο δούλος αναπεύει, μα δε θεραπεύει
Παναγιωτόπουλος, Σπ.