Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Κοντοπάνος, Α."
-
Είπαμαν να τ'σ chκιάξουμι κι μας πατάγουσαν
Κοντοπάνος, Α. (1915)Οσάκις απόπειρα εκφοβισμού συναντά επικίνδυνον άμοναν -
Είπαν, d' ζουρλού κλείσ' 'μ bόρτα κι αυτός 'ν ιζαλώθ'κι κ' έφ'χι
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ερμηνεία: Επί υπερβολών -
Είτ' έρι είτ' μέρι
Κοντοπάνος, Α. (1915)Επί αποφασιστικής ενέργειας να επέκθη κρίσις της καταστάσεως -
Είχα άνdρα jανατchή κι καλαθουβιρjουδότ'. Τρεις έπλιγαν κι αυτός έδ'νι κι δεν τ'ς επρόφτινι
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ειρωνικώς προς σατυρικόν επαγγελμάτων ή ανθρώπων εκφραζόντων ασήμαντα έργα δια μεγάλων λέξεων -
Είχα του πιδί μ' κ' είχα d' ζουή μ' έψηνα τα πένd' αυγά κ' έτρουγα τα τέσσιρα κι απου τ' άλλου του μ 'bσο
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ερμηνεία: Επί εγωϊστών μη δισταζόντων και τα ίδια τέκνα να εκμεταλλευθώσιν χάριν της ατομικής των ευζωϊας -
Είχαμεν του γέρου μας γένν' σι κι' η γριά
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Ζουρλός ου νούνους π' σι βάφτ'ζι
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Ζυμοφούρνιζε Κουρτέσω! – φέρ αλεύρι κασσιδιάρι!
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Η αρρώστια μπαιν' με του σακκί κι βγαίν' μι του βιλόν'
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Η γαίρα απού του chτάρι δεν έχει διαλεγμό κ΄ η κόρη μεσ' (σ) του στρώμα δεν έχει χουρταμό
Κοντοπάνος, Α. (1915)Κωμαστικόν διάστιχον χρησιμοποισόμενον και ως παροιμία -
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχ' κι κόκκαλα τσακίζ'
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Η θα βρέξ' ή θα χιονίσ' ή καλός κιρός θα κάν'
Κοντοπάνος, Α. (1915)Επί ανθρώπων απαντώντων δι' απεκφυγών, ιδία δε προβαινόντων εις μαντείας ασφαλείς περιλανβανούσας πάντα τα πιθανά -
Η καλή η δ'λειά αργάει να γέν'
Κοντοπάνος, Α. (1915)