Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Μαρινάτος, Σπ."
-
Όπου χαν τα μαλλιά τα χάσαν κ' οι κουτρούλες τα πετάξαν
Μαρινάτος, Σπ. -
Όσην έγνοια στο χωράφι, τόσο φύτρωμα στο σπόρο
Μαρινάτος, Σπ. -
Όσο αξαίνει το δέντρο τόσο απλώνει ο ίσκιος του
Μαρινάτος, Σπ. -
Όσο βαθειά ναι τα νερά τόσο σιγά κινούνται
Μαρινάτος, Σπ. -
Όσο θέλεις, γέρο, νίζου και γριά ξεροσφογγίσου
Μαρινάτος, Σπ. -
Όσο κάθετ' ο κερατάς, αξαίνουν τα κέρατά του
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Επί υποθέσεως, ης διστάζει τις να επιληφθή και χρονοτριβεί, ενώ γινώσκει ότι η εκτέλεσις έσται αναπόφευκτος -
Οι χάρκες είναι χάρκωμα, τα Κέργια κερωμένα, του Μοσηλιανίτη το νερό δεν είν' άλλο κανένα
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Χάρκες αγροτική τοπωνυμία κ τοποθεσία αυτή έχει πηγήν ύδατος θαυμασίου, ως και τα κέργια, ο δε Μοσκλιανίτης, άλλη αγροτική τοποθεσία, έχει φρεαριαματικού ύδατος -
Ομπρός κυρά Μαριά κ' οπίσω κοκκινόκωλη
Μαρινάτος, Σπ. -
Πάει ν' αναθέσει το δεντρί κ' η μοίρα δεν τ' αφήνει
Μαρινάτος, Σπ. -
Πάλε Γιαννη μάγγανε, πάλε Μαργιώς τραγούδια
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Λέγεται επί περιστάσεως, καθ' ην επιμένει τις στερεοτύπως ή επαναλαμβάνει τα αυτά -
Παγανά (τα), οι αλλαχού καλλικάντζαροι, τα κακοποιά πνεύματα.
Μαρινάτος, Σπ. (1918) -
Παλιά παντιέρα τιμή του καπετάνιου
Μαρινάτος, Σπ. -
Πέσε πίτα να σε φάου
Μαρινάτος, Σπ.