Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Κουκουλές, Φαίδων"
-
Ό,τι κάνουνε να κάνης, κι΄ αν κλουτσιαίνουνε να κλουτσιαίνης
Κουκουλές, Φαίδων -
Όγοιος θέλει να δείρη τη γυναίκα του, να πάρει χταπόδι η μασίτες
Κουκουλές, Φαίδων (1954) -
Όγοιος φηγκράται τα γέβεdα του ακούει
Κουκουλές, Φαίδων (1920)Ερμηνεία: Ο ωτακουστών ακούει πολλάκις τες ιδίες λόγες -
Όλοι είστε από ένα παννί
Κουκουλές, ΦαίδωνΕίσαστε όμοιοι στήν πονηρία καί στήν κακία. Πρβλ. Τό τού Ευσταθίου: “Τού αυτού λινού ή τής αυτής καννάβεως εστε”, 1927, 4 -
Όποιος ανακατεύει τα πηλά, λασπώνεται
Κουκουλές, Φαίδων (1948) -
Όποιος ελπίζει στο Θεό, τα πεθυμά θωρεί τα
Κουκουλές, Φαίδων (1948) -
Όποιος ζη, μεταζώνεται
Κουκουλές, Φαίδων (1926)Κατά τους βυζαντινούς χρόνους, ο μετά του αξιώματος αποβαλών την ζώνην ηδύνατο ν' αναλάβη αυτήν, να μεταζωσθή. Ούτω η παροιμία σημαίνει ότι, ο άπαξ δυστηχήσας δύναται να ίδη και πάλιν καλιτέρας ημέρας -
Όποιος σκάβγει το λάκκο τάλονου μπαίκι ο ίδιος μέσα
Κουκουλές, Φαίδων (1920) -
Όποιους θέλει τούμπανα, κάνει γάμον
Κουκουλές, ΦαίδωνΤα τύμπανα κατά τας διασκεδάσεις των γάμων ήσαν εν χρήσει από των Βυζ. χρόνων -
Όπου εκάη από κολοκύθια, φυσά από τη φράχτη
Κουκουλές, Φαίδων -
Όπου ζη μεταζώνεται
Κουκουλές, Φαίδων (1920)Ο ευρισκόμενος εν δυσχερεία και στεναχωρία θα ιδής καλυτέρς ημέρας -
Όσα κεφάλια, τόσα μυαλά
Κουκουλές, Φαίδων (1948) -
Όσες κεφαλές, τόσες γνώμες
Κουκουλές, Φαίδων (1948) -
Όταν η γυναίκα δηλήση, βίλι βίλι το πάγει
Κουκουλές, Φαίδων (1954) -
Όταν τα πίνεις με τη μουχρούτα κ.τ.λ.
Κουκουλές, Φαίδων -
Όταν τα τρωγες με τη μουχρούτα κ.τ.λ.
Κουκουλές, ΦαίδωνΜουχρούτα, εκ του τουρκ. Mahent είναι η πηλινη λεκάνη. Οι βυζαντινοί εχρησιμοποιούν μουχρούτια. Αργότερα είπαν και μουχρούτια ποτήρια