Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Σακελλαριάδης, Χ."
-
Μακρειά κλωστ΄γ, ζουρλός ο ράφτης
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία σημαίνει ότι εξ' ορισμένων πράξεων ενός εκάστου, δυνάμεθα να κρίνωμεν περί της διανοητικής καταστάσεως εαυτού -
Μακριά μαλλιά λίγα μυαλά
Σακελλαριάδης, Χ. -
Μανώλη κάτσε γύρευε και Νικολό καρτέρει
Σακελλαριάδης, Χ. (1917)Επί των ματαίων επιχειρούντων να ανεύρωσι η εξυχνιάσωσι πράγμα τι -
Με ηύρες, πάριμι να μι' χρειαστής, να μ' έχης
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία σημαίνει ότι ο,τιδήποτε και αίμασ τύχη, το οποίον υπάρχει πιθανότης να μασ φανή, μίαν ημέραν χρήσιμο δεν πρέπει να' αφήνωμεν τούτο -
Με ποιόν συναναστρέφεσαι πέ μου νά 'πώ ποιός είσαι
Σακελλαριάδης, Χ. (1919) -
Με το νου πλουταίν' η κόρη με το νου κ' η ακαμάτρα
Σακελλαριάδης, Χ.Ερμηνεία: Με φανταστικάς υποθέσεις και χιμαίρας πάντες επιτυγχάνουσι κατά φαντασίαν ότι ποθούσι -
Με τον δικό σου φαε και πιε και νιτερέσια να μην έχης
Σακελλαριάδης, Χ. (1917) -
Μερεμέτα και σκαπέτα
Σακελλαριάδης, Χ. (1923)Παροιμία συμβουλευτική! Πρέπει κανείς να τελειώνει εγκαίρως τις δουλειές του και ιδίως να φεύγη ίδιβς όταν αυτά είναι ολίγον ύποπτοι -
Μερεμέτα και σκαπέτα
Σακελλαριάδης, Χ. -
Μη βλαστημάς τογ καβαλλάρη που κρέμουνται τα πόδια του
Σακελλαριάδης, Χ. (1917)Ερμηνεία: Όπως δεν πρέπει να ελεεινολογή τις εν πορεία εις τον ιππέα διότι ούτος αναπαυτικώς κάθεται επί του ίππου αλλά τον πεζή βαδίζοντα, ούτω δεν πρέπει να λυπώμεθα τους ευπορούντας αλλά τους πράγματι δυστυχούντας -
Μη με λες παππασπασμένο, μη σε 'πω παπαχεσμένο
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται προς παραπονούμενον ότι υβρίζεται ή εμπαίζεται, ενώ αυτός ο ίδιος έκαμε την αρχήν -
Μη μου το κάνεις σήμερα γιατί 'μαι γκαστρωμένη, μην αποβάλω το παιδί, και πάω κολασμένη
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Πιθανώς ενταύθα εγένετο μετάστασις εκ δημοτικού άσμαντος -
Μην τηράς την αρίδα μου τη στραβή, τήρα τη γνώμη μου την ίσια
Σακελλαριάδης, Χ. (1917)Ερμηνεία: Ακούοντες τους λόγους τινός οφείλομεν να τους αποδεχώμεθα αν είναι ορθοί αδιαφορούντες αν ο ειπών ουδεμίαν προξενεί εντύπωσιν ως εκ της κακής εξωτερικής του όψεως, εκ του γήρατος ή εκ τινός άλλου σωματικού ελαττώματος -
Μια γρηά κουριψομούνα πούτσο γυρευε η κουρούνα
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Επί των πραττόντων όλως αντίθετα έκανε αίτινα αρμόγουσιν εις ηλικίαν των και εις την καταστασιν των -
Μικρό γουρούνι γρόσι, τρανό γουρούνι γρόσι
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία λέγεται επί των εκλειβανώντων ως τα αυτά δυο πράγματον διαφόρου αξίας μεγέθους