Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Λήμμα "αυτί"

Αποτελέσματα 227-246 από 402

  • Κόφ' του το τ' αυτί 

    Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)
    Η φράσις αυτή λέγεται δι' άνθρωπον, ο οποίος λησμονεί να εκτελέση παραγγελίας, και εννοείται δι' αυτής, να του κόψουν το αυτί για να θυμηθή δοθείσαν παραγγελίαν και την εκτέλεση.

  • Κόφτ' τ' αυτιά τ' κι σι ταγίζ' 

    Αναγνώστου, Σ.
    Επί των διατρεφόντων άλλους με ιδίαν στέρησιν

  • Κρέμασε τ' αυτιά τ' 

    Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)
    Επί απογοητευμένων

  • Κρέμασιν τ' αυτιά 

    Γρέζος, Τριαντάφυλλος
    Απέκρυψεν,εγήρασεν,παρέδωκε τ' άρματα.Λέγεται και: Έδωκε τα κλειδιά.

  • Κρεμάκανε τ' αυτιά του 

    Φάβης, Β. (1908)
    Περί του ηθικήν κατάπτωσιν υποστάντος, είτε δι' αχρηματίαν, είτε δια νόσον, είτε δι' άλλην αιτίαν.

  • Κφί η τοίχους έχ' 'φτιά 

    Ψωμά, Ελένη (1939)
    Επί της ευκόλου διακοινώσεως μυστικού.

  • Κφό 'φτί, γκαββό μάτ' 

    Λαζάρου, Αν.
    Κφό=κωφόν, φτί=αφτί, γκαββό=τυφλό. Δια να μη γείνης αίτιος έριδος ή κακολογίας, πρέπει να προσποιήσαι ότι δεν ακούεις και δεν βλέπεις.

  • Λέω και βαρυκουφάς, γαμπρέ. Λ' όρσε; Λέ, για τ' αυτιά σου δα 

    Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876)

  • Μ' έφαγε τ' αφτιά 

    Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)
    Δε μ' άφσε ησυχία,όλο έλεγε,για να με πείση να το κάνω.

  • Μ' έφαγε τα φτιά μ' 

    Βαφείδης, Θεολόγης Γ. (1917)

  • Μ' πήρες τ'ς αναμέλες απ' τ' αφτιά μ' 

    Τριανταφυλλίδης, Μανώλης
    Σημείωση: αναμέλα=το εσωτερικό του αφτιού,που μοιάζει σκουλίκι. Ερμηνεία: Όταν φωνάζει κανείς ή λέει πολλά.

  • Μ' πήρι τ' αυτιά 

    Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)
    Επί εκείνων που φλυαρούν πολύ ή με δυνατήν φωνήν

  • Μ' πήρι τ' αυτιά 

    Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910)
    Και άλλως: “μι ξικούφανε” επί των πολύ και ισχυρά τη φωνή φλυαρούντων

  • Μbαίνει 'ς τόϊναν dο 'τι, βgαίνει 'ς τε τ' άβου το τι 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)
    Μπαίνει από τόνα το αυτί,βγαίνει από τ' άλλο τ' αυτί.Όταν τα λόγια μας πάνε χαμένα. Μια φορά κάλεσαν στο χωριό μια γυναίκα,που είχε πάρει τον κακό δρόμο,και την ορμήνευαν.Ο θείος της της είπε τα πιο πολλά. Εκείνη στο τέλος ...

  • Μας έδωσε sτ' αυτιά 

    Μανούσος, Αντώνιος (1880)

  • Με ψόφησες το σκουλήκι του αυτιού 

    Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)
    Αι ως άνω φράσεις λέγονται δι' ανθρώπους έχοντας οξείαν φωνήν αλλά και δι' όσους λέγουν πολλά,τους πολυλογάδες.

  • Μέ τρύπησες τ' αυτιά 

    Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)
    Αι ως άνω φράσεις λέγονται δι' ανθρώπους έχοντας οξείαν φωνήν αλλά και δι' όσους λέγουν πολλά,τους πολυλογάδες.

  • Μέφαγε ταφτιά μ' 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Για τους ενοχλητικούς που αδιάκοπα ενοχλούν τον άλλο και επιμένουν λέγοντας και ξαναλέγοντας μια τους αξίωση.

  • Μεγάλ' αυτιά, πολύχρονος 

    Βλαστός, Παύλος Γ. (1893)

  • Μήδε τ' αυτίν του δεν 'δρώνει 

    Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876)