Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 226-245 από 259
-
Τι να κάνη ένα αυγό στου άρρωστο και πέντε στη λεχώνα
(1919)Λέγεται η παροιμία όταν ενώ παρίστανται μεγάλη ανάγκη τινός, εν τούτοις τούτω δίδονται μετά μεγάλης φειδούς. -
Τι περισσεύει από το λύκο να να'φαη η αλεπου
(1919)Η παροιμία λέγεται δια να δηλωθώσι οι πλεονέκται άνθρωποι -
Τι τόθελα 'γω το βιολί δεν έπαιρνα την κάπα που κάνουνε τα δόντια μου 'δω ΄χαμου κράπα, κράπα
(1919)Ερμηνεία: Λέγεται επί των πράττουτων τα όλες αντίθετα επάνω, άτινα απαιτούσιν αι περιστάσεις και ως εκ τούτον υποφέρουσι -
Το αγώγι ξυπνάει τον αγωγιάτι
(1919)Η παροιμία σημαίνει ότι προκειμένου δια το συμφέρον του, ο καθείς είνι άγρυπνος και ουδέποτε παραλείπει τι δια την εξασφάλησιν εαυτού -
Το βελόνι κοντάρι
(1919)Υπονοείται το “κάνεις”, “κάνει”. Λέγεται επί των υπερβολικών και τερατολόγων. Αναλόγος η έκανες την τρίχα παντερό -
Το δανεικό και το 'σπολάτη
(1919)Η φράσις αύτη λέγεται όταν τις δανείζεται υπό τίνος δηλ. μ' εδάνεισες και σ' ευχαριστώ -
Το ζουμί ζουμιά δεν έχει, πιέ όσο θες και τ' άλλο χύσ' το
(1919)Λέγεται ει τη τραπέζη επί των αρνουμένων να βάλωσι ζωμού. Αν η παροιμία έχει και μεταφορική έννοια δεν ηδινήθημεν να εξακριβώσυμεν -
Το κάτω κεφάλι τρώει το απάνω
(1919)Οι ασελγείς άνθρωποι, οι δουλεύοντες εις τας εαυτών πάθη και εις τας κτηνώδεις αυτών ορμάς, πάντοτε καταστρέφονται και καταντώσι δυστυχείς -
Το μουνί τ' αντίδικο τ' ανατζουτζουρίδικοόταν μπάινει στο χορό αναδίνει το κακό όταν περπατεί μασσάει κι όταν κάθεται γελάει
(1919)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Το ξένο μουνί είνε και γλυκό
(1919)Πρόχειρος πρόφασις και δικαιολογία των παραβιαζόντων των συζυγικών εαυτών πίστιν -
Το ξέρει κι' η σκούφια του Παπαμιχάλη
(1919)Λέγεται προκειμένου περί πασιγνώστων πραγμάτων οίτινα ανακοινούνται ημίν, εις κακιοφανή. Ποιος ήτο ο Παπαμιχάλης άγνωστου -
Το πετσί και το τομάρι κάνει έμορφο ποδάρι
(1919)Πρόκεινται περί των υποδημάτων, οίτινα κρύπτουσι πολλάκις ταις τυχόν ενυπαρχούσας δυσμορφίας του ποδός -
Το σωστό, σωστό κι η οκά τρακόσια
(1925)Λέγεται όταν τις π.χ. έμποροςή οποιοσδήποτε πωλητής προσποιείται εν ταις ομιλίαις του ή εν ταις συναλλαγαίς του ότι λέγει την αλήθειαν εν τυχαίνει γνωστός δια την ψευδολογίαν.