Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Λουλάκης, Σταύρος Μ."
-
Σαρανταπέντε Γιάννηδες ονούς κοκόρου γνώσι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεαι επί των εχόντων το όνομα Γιάννης περί των οποίων επικρατεί η ιδέα ότι ελαχίστην γνώσιν έχουσι. Κυρίως λέγεται μεταξύ παίδων κ' παιδιαίς -
Σκότωσέ μ', αγά, ν' αγιάσης
Λουλάκης, Σταύρος Μ.Ερμηνεία: Όταν τις επάνω στο δίκιο του ευρίσκει τον μπελά του -
Σκότωσέ με αγά ν' αγιάσης
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται περί εκείνων, ... ελεινήν κατάστασιν έχουσι περιέλθει ώστε προτιμότερα είναι δι' αυτούς ο θάνατος ή η ζωή -
Στέκω και συλλογίζομαι ωσάν το συναξάρι πως είν' η θάλασσα αλμυρή κι ανάλατο το ψάρι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Συναξάρι = είδος μικρου ζώου εν τοις αγροίς -
Στην αμαρτωλή(ν) τη χώρα βρέχει το Μάϊ
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Και τω όντι εις αι χώρας ο χειμών είναι αχνός κατά τον Μάϊον, μεγάλην καταστροφήν επιφέρει εκ τα σπαρτά, άτινα καθ' ολοημερίαν καταστρέφει -
Στο μεταγιάγερμα η ψείρα κι ο λάγος φοβάται
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Τούτεστι η κακή πράξις δις επαναλαμβανομένη ανακαλύπτεται ενωρίς -
Στο πόλεμο άρματα δεν δανείζουνται
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Εις τας δεινάς περιστάσεις έκαστος πρέπει ν' αρκείται εις τα εαυτού -
Στου κασσίδη την αυλή γάϊδαρος ψυχομαχεί κι ο κασσίδης τόνε γδέρνει και η κασσίδαινα του γέρνει και τα κασσιδάκια τρώνε ώ κασσίδη είντα καλό ' ναι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Συνήθως λέγεται μόνον υπό των παίδων καθυβριζομένων αλλήλους -
Στω(ν) κουζουλώ(ν) την κεφαλή μαθαίνουνε οι μπαρμπέρηδες
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται επί των υπό των άλλων εκμεταλλευομένων -
Τ' αγαπά η ψή τ' αθρώπου το καλύτερο του κόσμου
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Τ' αμπέλι θέλει κλάδεμα και το περβόλι σκάμμα, κι η κωπελλιά, όταν'ρθη ο καιρός τση, θέλει άνδρα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Τα δα γώ στο μεγαδί άθρωπος να μη ντα δή
Λουλάκης, Σταύρος Μ. -
Τα θέλ' ο Γιάννης τση Μαργιάς θωρή η Μαργιά στο Γιάννη
Λουλάκης, Σταύρος Μ. -
Τα θέλ' ο Γιάννης τση Μαργιάς, θωρεί η Μαργιά στο Γιάννη
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Όπως και αλλού μηχανάται και εύχεται κακόν, υφίσταται τούτο -
Τα πολλά λόγια, φτώχεια
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Αι διεξοδικαί συζητήσεις δια ποταπά ζητήματα περιτταί -
Την ημέρα δεν αφάγαμε και τη νύχτα 'βελονιάζαμε
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Το γουδί το γουδοχέρι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Περί εκείνων οίτινες εις το αυτό πράγμαν επιμένουσιν έστω και λελανθασμένον. -
Το δε(ν) θές και γίνεται θέλε το και γίνεται
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Προκειμένου να εκτελέσωμεν μιαν πράξιν εκουσίως είτε ακουσίως καλύτερον είναι να εκτελώμεν χωρίς να δεικνύωμεν καμμιάν μεμψιμοιρίαν