Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 206-225 από 259
-
Στα΄Νικολοβάρβαρα πολύς χειμώνας κάνει
(1919)Νικολοβάρβαρα=eν ημέρας των Αγ. Νικολάου και Αγ. Βαρβάρας 4 κ΄6 Δεκεμβρίου. Η παροιμία δηλούσι ότι κατά την εποχήν αυτήν κάμνει πολύ ψύχος -
Στήθος μάρμαρο, καρδιά καημένη
(1919)Λέγεται επι ανθρώπων αγαπούντων μεν αλλά μη προσδιδόντων εις ουδενά το πάθος αυτών προσποιουμένων απάθειαν -
Στοίς εφτά του μακαρίτη, άλλος μπαίνει μέσ' το σπίτι
(1919)Λέγεται όταν μία χήρα νυμφεύεται πρίν παρέλθη πολύς καιρός μετά τον θάνατον του συζύγου της -
Στους πολλούς αναθεμα δε χωράει
(1919) -
Σφάζει με το μπαμπάκι
(1925) -
Τα ίδια της συχωρεμένης
(1919)Λέγεται όταν τις επαναλαμβάνη τας ιδίας αυτού κακάς πράξεις, ενώ ημείς ενομίζομεν ότι διορθώθη ή όταν ο καιρός εξακολουθή να είνε κακός ή και αι συνθήκαι, υφ' αις ζώμεν και παραμένουσι αι αυταί, εν ω ημείς αναμένομε βελτίωση. ... -
Τη βλέπεις αυτή τη σιγαλοπαππαδίτσα;
(1919) -
Τη Δευτέρα έχει σκόλη και την Τρίτη παρασκόλη, την Τετράδη και τη Πέφτη κοιτταζόταν στον καθρέφτη, και την Κυριακή ερώτα έχετε, γυναίκες, ρόκα;
(1919)Ερμηνεία: Λέγεται επί των οκνηρών ή γενικώς επί εκείνων οι τίνες είναι πολύ αμελείς δια τας υποθέσεις των, εις ας θέλουσι να ενασχοληθούσι την τελευταία στιγμή -
Της καλής προβατίνας κουδούνια της κρεμάνε
(1919)Η προκείμενη παροιμία Λέγεται ίνα δηλωθή, ότι ο καλός άνθρωπος, ο εκλεγών ενόρκως το καθήκου του, πάντοτε θέλει ανταμυφθή επαξίως -
Τι έχω, τι καλό χω γέρον άντρα πόχω
(1919)Οι δυό ούτοι στίχοι απεσπάσθησαν κατά πάσαν πιθανότητα εκ περιγελαστικού άσματος καιούτω μετέστησαν εις παροιμίαν ήτις λέγεται επί μεγάλης κακοτυχίας