Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ."
-
Ευκτζήν γονέων έπαιρνεν τζιέ άρκον όρον έβκαινεν
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.; Χατζηχαραλάμπους, Μαρία Ν. (1960) -
Μοίρες
Η άτυχη γυναίκα λέγεται και “άμοιρη” Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962) -
Η αρκαριά τη γέννα της πανήγυρι την έχει
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)Την λένε για την γυναίκα που δεν έχει ακόμη γεννήσει -
Η Βαρβάρα βαρβαρώνει ο Άη Σάββας σαβανώνει κι ο Άη Νικόλας σκάβει και χώνει
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)Δάφνη Βλάχου, ετών 60, δημοτ. -
Η γλώσσα είναι το πιο γλυκό φαεί και το πιο πικρό φαεί
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)Ένας εζήτησε γλυκόν κρέας και του έδωσαν γλώσσα, ύστερα πάλι εζήτησε πικρό κρέας και του έδωσαν πάλι γλώσσα. Αυτός εζήτηξε τότε εξήγησε και του εξηγήσανε πως από τη γλώσσα βγαίνουνε όλα τα καλά και τα κακά -
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έσιει τσιε κόκκαλα τσακίζει
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.; Χατζηχαραλάμπους, Μαρία Ν. (1960)Συλλ. μαθήτριας Μαρίας Ν. Χατζηχαραλάμπους, Γ 5, Ελληνικόν Γυμνάσιον Πεδουλά -
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962) -
Η Γοργόνα ύπαρχε και όπου ξάνοιγε τίποτε κτίριο καλό, μεγάλο, το κατάστρεφε.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962) -
Η Ερημόμηλο λένε πως έχει στοιχειό, δεν είναι στοιχειό αλλά είναι οδηγός.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1959) -
Η θάλασσα τον Ουρανό πολύ τον φοβερίζει, γιατί την εχουλίστωσε στην γήν τζιέ μουγγαρίζει
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.; Παπαδόπουλος, Ανδρέας (1960)Συλλ. Μαθητής : Ανδρέας Παπαδόπουλος -
Η καλή νοικοκερά είναι δούλα και κερά
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)