Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Ο μεθυσμένος κι΄ ο τρελλός θέλουν ενάμιση τρελλό
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Ο ευρισκόμενος εν μέθη ή ών παράφρων, υπερβάλλει τους πάντας εις δύναμιν -
Ο μεθυσμένος νικά τον τρελλό
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926) -
Ο μύος να κώθει μαναχός του
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Ο μύλος να γυρίζει μοναχός του -
Ο μύος πήε σο σέλι τσαί συ αραdίζεις 'κόμη τα κροτάλε;
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Ο μύλος πήγε στην ποταμοπλημμύρα και συ γυρεύεις ακόμα τα βαρδάρια του; -
Ο νέγα Πάσκαζ 'α ναρτει τσαι να δεβεί
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Το μέγα Πάσχα θα 'ρθει και θα περάσει -
Ο νηστικός κουραμάνα νειρεύεται κι ο ξιπόλυτος παλιοτσάρουχα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)Ερμηνεία: Ότι τις αλγεί εκείσε και τον νουν έχει -
Ο νομάτ' ένι ανdί χουωρό χορτάρ' φότι πρασινίζει, σολdϊενέσκει τσόας
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Νομάτης = άνθρωπος -
Ο νομάτ' σ' αχίλιν dου κορά φτένει τ' όργον dου
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Ερμηνεία: Ο άνθρωπος κατά το μυαλό του κάνει τη δουλειά του. Έλεγαν και συμβουλευτικά: Σ' αχίλι σου κορά, ποίκ' τ' όργο σου -
Ο νομάτ' του τζο γρεύει τ' όργον dου, ταυρεί το σεφελϊέχι
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Ερμηνεία: Ο άνθρωπος που δεν κοιτάζει τη δουλειά του, τραβάει δυστυχία -
Ο ντομάτ' σαμού 'ηρανέσκει, παίρν' ο δϊέβος τ' αχίλιν dου
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Ο άνθρωπος άμα γερνάει, παίρνει ο διάβολος το μυαλό του -
Ο ξένος κι ο χαζός είν' ένα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928) -
Ο π'ίσης τον π'ίση 'γαπά
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Ο βρωμιάρης τον βρωμιάρη αγαπά -
Ο πάτος μου 'βγεν, όχι να θαρρήτε
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Τρείς στράτες έχω καμωμένες σήμερα από το Καμάρι (περιφέρεια) και φέρνω αγήματα -
Ο παθός είναι γιατρός
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926) -
Ο πεθαμός κι η παντρειά είναι γραμμένα, η κλεψιά κι η πτανιά δεν είναι γραμμένα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)Γνωμικόν αυτονόητον -
Ο προζύμης του είν' 'ς το κλεψιμό
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Η μαγιά του είναι από την κλεψιά